tǔ shēn
tǔ fáng
tǔ bǐ
tǔ yǔ
tǔ jìng
tǔ fēng
tǔ xù
tǔ tán
tǔ jí
tǔ cuò
tǔ yīn
tǔ guī
tǔ lóng
tǔ qiāng
tǔ kǒu
tǔ rǎng
tǔ ǒu
tǔ jīng
tǔ jìn
tǔ fǎ
tǔ zhù
tǔ mù
tǔ ní
tǔ xiāo
tǔ huáng
tǔ jūn
tǔ yàn
tǔ péi
tǔ zhī
tǔ pī
tǔ gōng
tǔ guì
tǔ yī
tǔ fù
tǔ yǒng
tǔ lóng
tǔ wán
tǔ bào
tǔ shè
tǔ bō
tǔ cán
tǔ pō
tǔ láng
tǔ yùn
tǔ chǔ
tǔ fān
tǔ sè
tǔ niú
tǔ yǔ
tǔ huáng
tǔ sēng
tǔ qiáng
tǔ fán
tǔ xìng
tǔ gōng
tǔ yáo
tǔ shān
tǔ gǔ
tǔ qiáng
tǔ zhǎng
tǔ bó
tǔ fàn
tǔ zhù
tǔ xíng
tǔ nán
tǔ wáng
tǔ fǔ
tǔ quǎn
tǔ píng
tǔ gǔ
tǔ kōng
tǔ fèn
tǔ huī
tǔ gùn
tǔ liū
tǔ chāng
tǔ yàn
tǔ kē
tǔ bīng
tǔ duàn
tǔ jiē
tǔ pēi
tǔ gǎng
tǔ hòu
tǔ sù
tǔ jiè
tǔ bù
tǔ jì
tǔ kēng
tǔ kǎn
tǔ guó
tǔ xíng
tǔ mó
tǔ bāo
tǔ tàn
tǔ bà
tǔ fāng
tǔ qū
tǔ yuè
tǔ xíng
tǔ zhōng
tǔ jū
tǔ bāng
tǔ chòng
tǔ yù
tǔ yǔ
tǔ sī
tǔ nì
tǔ dì
tǔ kàng
tǔ jiǔ
tǔ náng
tǔ liàn
tǔ dùn
tǔ diào
tǔ guài
tǔ lì
tǔ héng
tǔ jūn
tǔ bā
tǔ gǎi
tǔ jiāng
tǔ féi
tǔ gōng
tǔ jìng
tǔ lóu
tǔ jiāng
tǔ gǔ
tǔ gē
tǔ fù
tǔ gòng
tǔ bù
tǔ chēng
tǔ rén
tǔ wū
tǔ gāo
tǔ yān
tǔ fēng
tǔ chéng
tǔ gāng
tǔ zhòng
tǔ lì
tǔ chē
tǔ lì
tǔ cí
tǔ huò
tǔ mán
tǔ qiāng
tǔ jiào
tǔ kàng
tǔ yí
tǔ wèi
tǔ gěng
tǔ kòu
tǔ gǔ
tǔ pào
tǔ jiāng
tǔ yíng
tǔ jī
tǔ biē
tǔ fú
tǔ gǔ
tǔ bēng
tǔ dì
tǔ hòu
tǔ píng
tǔ lǐ
tǔ dòu
tǔ gǒu
tǔ huà
tǔ chǎng
tǔ huī
tǔ chéng
tǔ guǐ
tǔ fǒu
tǔ tóu
tǔ háo
tǔ fěi
tǔ mín
tǔ chóng
tǔ biē
tǔ náng
tǔ huà
tǔ qí
tǔ céng
tǔ qì
tǔ láo
tǔ fú
tǔ fēng
tǔ wù
tǔ máo
tǔ fén
tǔ jiē
tǔ gěng
tǔ huà
tǔ mài
tǔ àng
tǔ kuài
tǔ zuò
tǔ sú
tǔ jū
tǔ zào
tǔ cáng
tǔ tián
tǔ bái
tǔ ròu
tǔ mù
tǔ shì
tǔ xíng
tǔ kù
tǔ zhé
tǔ liè
tǔ chǎn
tǔ jiàn
tǔ máo
tǔ zhū
nèi kòu
rì kòu
qí kòu
rěn kòu
bì kòu
xiōng kòu
sù kòu
wán kòu
bīng kòu
qīn kòu
sù kòu
shān kòu
cháng kòu
zhě kòu
bū kòu
qíng kòu
wō kòu
jìn kòu
wán kòu
yǎng kòu
sī kòu
jù kòu
nǐ kòu
hǎi kòu
yú kòu
qióng kòu
qiáng kòu
dào kòu
sǐ kòu
niè kòu
jiè kòu
zéi kòu
fàn kòu
jīng kòu
gěng kòu
qián kòu
fú kòu
tōng kòu
xiǎng kòu
bào kòu
fǎn kòu
cǎo kòu
dí kòu
jù kòu
yú kòu
biān kòu
rù kòu
yí kòu
yóu kòu
tǔ kòu
shēng kòu
mán kòu
chóu kòu
yù kòu
hài kòu
旧时对地方上的反叛者或起义农民的蔑称。
⒈ 旧时对地方上的反叛者或起义农民的蔑称。
引《宋史·李神祐传》：“及土寇周琼等叛，又副尹崇珂讨平之。”
《元史·世祖纪八》：“己卯， 罗氏鬼国土寇为患， 思播道路不通，发兵千人与洞蛮开道。”
《清史稿·顺承恭惠郡王勒克德浑传》：“破赵廉，克永安关。逐土寇曹槓子，又败之於道州。”
土tǔ(1)（名）本义：泥土；土壤：黄～｜黏～｜～山。(2)（名）土地。(3)（副）本地的；地方的：～特产｜～俗。(4)（名）指我国民间沿用的生产技术和有关的设备、产品、人员等：～方｜～招儿。(5)（形）不合潮流；不开通：～气。(6)（名）未熬制的鸦片：烟～。(7)姓。
寇读音：kòu寇kòu(1)（名）强盗或外来的侵略者（也指敌人）：海～｜外～。(2)（动）敌人来侵略：入～。(3)（Kòu）姓。