tǔ fén
tǔ cán
tǔ gǔ
tǔ chòng
tǔ jūn
tǔ zhī
tǔ gěng
tǔ fú
tǔ chē
tǔ zhū
tǔ háo
tǔ kē
tǔ wū
tǔ rén
tǔ bēng
tǔ jí
tǔ yáo
tǔ qiāng
tǔ jiē
tǔ gǒu
tǔ zhé
tǔ yǔ
tǔ jīng
tǔ gāng
tǔ bō
tǔ shān
tǔ jū
tǔ xíng
tǔ diào
tǔ bà
tǔ xíng
tǔ guài
tǔ dì
tǔ jī
tǔ bào
tǔ bǐ
tǔ kōng
tǔ gǔ
tǔ kǎn
tǔ huà
tǔ biē
tǔ fān
tǔ rǎng
tǔ qiáng
tǔ jì
tǔ kòu
tǔ yǔ
tǔ fēng
tǔ huà
tǔ huà
tǔ huī
tǔ gōng
tǔ àng
tǔ jìng
tǔ yí
tǔ ní
tǔ xíng
tǔ gùn
tǔ lǐ
tǔ chǎng
tǔ nán
tǔ fēng
tǔ máo
tǔ sú
tǔ fàn
tǔ bīng
tǔ dùn
tǔ céng
tǔ fǒu
tǔ yīn
tǔ wán
tǔ zhù
tǔ jiāng
tǔ yù
tǔ lì
tǔ lóng
tǔ shēn
tǔ sù
tǔ chēng
tǔ huáng
tǔ gòng
tǔ bái
tǔ pào
tǔ zhòng
tǔ píng
tǔ sè
tǔ féi
tǔ gǔ
tǔ tàn
tǔ liàn
tǔ lóng
tǔ huī
tǔ zào
tǔ jiàn
tǔ jūn
tǔ gōng
tǔ yíng
tǔ bāo
tǔ gǔ
tǔ fāng
tǔ fú
tǔ nì
tǔ biē
tǔ wèi
tǔ bó
tǔ yàn
tǔ kàng
tǔ láng
tǔ zhù
tǔ jiē
tǔ guǐ
tǔ dì
tǔ huáng
tǔ bù
tǔ chéng
tǔ máo
tǔ mín
tǔ kēng
tǔ náng
tǔ tián
tǔ bā
tǔ qiáng
tǔ cí
tǔ fán
tǔ gǔ
tǔ mài
tǔ fěi
tǔ qí
tǔ qì
tǔ fáng
tǔ gē
tǔ kù
tǔ kuài
tǔ fù
tǔ jū
tǔ cuò
tǔ chāng
tǔ zhōng
tǔ jiè
tǔ cáng
tǔ chéng
tǔ náng
tǔ wáng
tǔ píng
tǔ sī
tǔ xù
tǔ láo
tǔ fèn
tǔ pō
tǔ yǒng
tǔ lì
tǔ jiǔ
tǔ jìng
tǔ liè
tǔ yān
tǔ fù
tǔ guó
tǔ fēng
tǔ kǒu
tǔ qiāng
tǔ gǎng
tǔ péi
tǔ tán
tǔ xìng
tǔ lóu
tǔ guì
tǔ yùn
tǔ zhǎng
tǔ xiāo
tǔ wù
tǔ mó
tǔ pēi
tǔ hòu
tǔ huò
tǔ jiào
tǔ lì
tǔ yàn
tǔ chǎn
tǔ xíng
tǔ shè
tǔ ròu
tǔ shì
tǔ chóng
tǔ pī
tǔ jìn
tǔ jiāng
tǔ gǎi
tǔ yī
tǔ ǒu
tǔ bāng
tǔ qū
tǔ tóu
tǔ chǔ
tǔ yuè
tǔ gěng
tǔ jiāng
tǔ sēng
tǔ guī
tǔ bù
tǔ kàng
tǔ fǎ
tǔ liū
tǔ duàn
tǔ héng
tǔ mù
tǔ mán
tǔ dòu
tǔ yǔ
tǔ hòu
tǔ gāo
tǔ quǎn
tǔ niú
tǔ fǔ
tǔ gōng
tǔ zuò
tǔ mù
土形。
⒈ 土形。
引《韩非子·喻老》：“以为象箸，必不加於土鉶，必将犀玉之杯。”
唐李商隐《寄太原卢司空》诗：“禹贡思金鼎， 尧图忆土鉶。”
《儿女英雄传》第三六回：“一件像个黄沙大碗，説是帝舜当日盛羹用的，名曰‘土鉶’。”
土tǔ(1)（名）本义：泥土；土壤：黄～｜黏～｜～山。(2)（名）土地。(3)（副）本地的；地方的：～特产｜～俗。(4)（名）指我国民间沿用的生产技术和有关的设备、产品、人员等：～方｜～招儿。(5)（形）不合潮流；不开通：～气。(6)（名）未熬制的鸦片：烟～。(7)姓。
铏读音：xíng铏xíng（名）古代盛羹的器具。