tǔ qiāng
tǔ pào
tǔ tàn
tǔ gǔ
tǔ gǔ
tǔ liū
tǔ cáng
tǔ chóng
tǔ chéng
tǔ gòng
tǔ kē
tǔ chòng
tǔ jiè
tǔ lì
tǔ lóng
tǔ jiǔ
tǔ yān
tǔ náng
tǔ fán
tǔ shì
tǔ bāo
tǔ huà
tǔ diào
tǔ bù
tǔ jì
tǔ mù
tǔ bái
tǔ biē
tǔ zhòng
tǔ fǎ
tǔ dòu
tǔ jiāng
tǔ ní
tǔ gǒu
tǔ pēi
tǔ bà
tǔ qiáng
tǔ fù
tǔ chē
tǔ fān
tǔ guǐ
tǔ biē
tǔ máo
tǔ tóu
tǔ wán
tǔ jiē
tǔ ǒu
tǔ shān
tǔ háo
tǔ kàng
tǔ tán
tǔ máo
tǔ huī
tǔ fú
tǔ gōng
tǔ yuè
tǔ liàn
tǔ bù
tǔ kēng
tǔ mài
tǔ sī
tǔ zhōng
tǔ jūn
tǔ chéng
tǔ zhé
tǔ yíng
tǔ láo
tǔ yùn
tǔ fēng
tǔ zhù
tǔ xiāo
tǔ rǎng
tǔ píng
tǔ kù
tǔ jiào
tǔ jiē
tǔ héng
tǔ mán
tǔ qū
tǔ guó
tǔ xìng
tǔ lóng
tǔ fú
tǔ lóu
tǔ mín
tǔ dì
tǔ péi
tǔ gōng
tǔ yī
tǔ chǎng
tǔ yīn
tǔ sú
tǔ qí
tǔ xíng
tǔ huáng
tǔ huà
tǔ fěi
tǔ kuài
tǔ jí
tǔ jīng
tǔ guì
tǔ céng
tǔ cí
tǔ bā
tǔ lì
tǔ fāng
tǔ fǔ
tǔ liè
tǔ shè
tǔ chǎn
tǔ pī
tǔ hòu
tǔ chāng
tǔ gāng
tǔ fēng
tǔ gùn
tǔ jìn
tǔ gōng
tǔ nì
tǔ sù
tǔ náng
tǔ guài
tǔ yàn
tǔ xíng
tǔ kǎn
tǔ mó
tǔ huò
tǔ sēng
tǔ lǐ
tǔ dì
tǔ yàn
tǔ yáo
tǔ sè
tǔ dùn
tǔ bēng
tǔ gǎng
tǔ yǔ
tǔ xíng
tǔ zhù
tǔ kōng
tǔ gē
tǔ nán
tǔ láng
tǔ cán
tǔ jìng
tǔ tián
tǔ gěng
tǔ píng
tǔ fēng
tǔ qiāng
tǔ zhī
tǔ guī
tǔ kàng
tǔ jiàn
tǔ yù
tǔ wèi
tǔ qì
tǔ gāo
tǔ yǔ
tǔ zuò
tǔ féi
tǔ chǔ
tǔ fèn
tǔ gěng
tǔ zào
tǔ niú
tǔ zhū
tǔ qiáng
tǔ shēn
tǔ jūn
tǔ wū
tǔ mù
tǔ wù
tǔ jī
tǔ fǒu
tǔ bō
tǔ pō
tǔ jū
tǔ ròu
tǔ xíng
tǔ bǐ
tǔ kòu
tǔ lì
tǔ bīng
tǔ wáng
tǔ yí
tǔ huáng
tǔ huī
tǔ fáng
tǔ jiāng
tǔ fén
tǔ zhǎng
tǔ xù
tǔ cuò
tǔ gǎi
tǔ bào
tǔ kǒu
tǔ bó
tǔ rén
tǔ yǔ
tǔ jū
tǔ gǔ
tǔ duàn
tǔ chēng
tǔ yǒng
tǔ quǎn
tǔ jiāng
tǔ àng
tǔ hòu
tǔ gǔ
tǔ bāng
tǔ jìng
tǔ gǔ
tǔ huà
tǔ fù
tǔ fàn
shǎo ǒu
cáo ǒu
huò ǒu
bù ǒu
lì ǒu
jiā ǒu
bǐ ǒu
shī ǒu
guì ǒu
yīn ǒu
qiú ǒu
dí ǒu
duì ǒu
lì ǒu
pì ǒu
wán ǒu
jī ǒu
wèi ǒu
jī ǒu
bèi ǒu
tí ǒu
zhī ǒu
zé ǒu
bàn ǒu
cān ǒu
xiāng ǒu
yǐ ǒu
pèi ǒu
sàng ǒu
pián ǒu
yuàn ǒu
luán ǒu
pái ǒu
chóu ǒu
chái ǒu
lì ǒu
guǎ ǒu
tǔ ǒu
pǐ ǒu
huì ǒu
jī ǒu
yuān ǒu
shēng ǒu
rén ǒu
mìng ǒu
fēi ǒu
fēi ǒu
mì ǒu
jiā ǒu
táo ǒu
shī ǒu
pāi ǒu
yě ǒu
wú ǒu
pái ǒu
hé ǒu
lián ǒu
mù ǒu
dìng ǒu
xié ǒu
dǎng ǒu
kàng ǒu
kàng ǒu
zhēn ǒu
àn ǒu
亦称“土偶人 ”、“土禺人 ”、“土耦人 ”。泥塑的[.好工具]人像。
泥塑的神像。
⒈ 亦称“土偶人”、“土禺人”、“土耦人”。泥塑的人像。
引《战国策·齐策三》：“今者臣来过於淄上，有土偶人与桃梗相与语。”
《史记·孟尝君列传》：“今旦代（苏代 ）从外来，见木禺人与土禺人相与语。”
司马贞索隐：“禺音偶，又音寓。谓以土木为之偶，类於人也。 苏代以土偶比涇阳君，木偶比孟尝君也。”
汉刘向《说苑·正谏》：“见一土耦人，方与木梗人语。”
晋葛洪《抱朴子·博喻》：“龙阳宋朝，犹土偶之冠夜光； 籍孺董邓，犹锦紈之裹尘埃也。”
《朱子全书》卷二：“然所谓涵养工夫，亦非是闭眉合眼如土偶人，然后谓之涵养也。”
⒉ 泥塑的神像。
引《南史·萧猷传》：“当此时，庙中请祈无验。十餘日，乃见侍卫土偶皆泥湿如汗者。”
宋陆游《秋社》诗：“不须諛土偶，正可倚天公。”
清许缵曾《睢阳行》：“中丞飞檄榜通衢，沉其土偶庐其居。”
用泥土塑成的人像或神像。
土tǔ(1)（名）本义：泥土；土壤：黄～｜黏～｜～山。(2)（名）土地。(3)（副）本地的；地方的：～特产｜～俗。(4)（名）指我国民间沿用的生产技术和有关的设备、产品、人员等：～方｜～招儿。(5)（形）不合潮流；不开通：～气。(6)（名）未熬制的鸦片：烟～。(7)姓。
偶读音：ǒu[ ǒu ]1. 用木头或泥土等制成的人形：偶像。木偶戏。
2. 双，对，成双成对，与“奇（）”相对：偶数。偶语（相对私语）。对偶。无独有偶。
3. 事理上不一定要发生而发生的：偶或。偶然。偶合。偶尔。偶感。偶发事件。
4. 指丈夫或妻子：佳偶。配偶。