hún lèng
hún shuǐ
hún róng
hún zá
hún shuō
hún màn
hún rén
hún níng
hún sù
hún tún
hún huà
hún yǔ
hún hán
hún kuò
hún tiān
hún è
hún pǔ
hún shēn
hún huán
hún huā
hún xiáo
hún máng
hún méng
hún qí
hún hào
hún tiě
hún mì
hún xiàng
hún rán
hún dà
hún pú
hún jiā
hún méng
hún gè
hún lún
hún dùn
hún gǔ
hún hóng
hún lún
hún dūn
hún quán
hún hé
hún yǎ
hún tuō
hún shè
hún yǔ
hún rú
hún zhàng
hún yī
hún yán
hún yuán
hún huáng
hún ào
hún sì
hún hùn
hún máng
hún guān
hún chóng
hún luàn
hún hào
hún qiú
hún míng
hún bèi
hún bó
hún léng
hún yí
hún zhì
hún hán
hún huà
hún xióng
hún shēn
hún yuán
hún míng
hún shí
hún chéng
hún gài
hún chún
hún tūn
hún hòu
hún hún
hún yī
hún yáo
hún mù
hún zhuó
hún tóng
hún dàn
hún hào
hún cuì
zhōng yǎ
pǔ yǎ
yuān yǎ
hé yǎ
yōu yǎ
bīn yǎ
yǎn yǎ
biàn yǎ
jùn yǎ
huì yǎ
qiàn yǎ
cí yǎ
chún yǎ
diǎn yǎ
yōng yǎ
hóng yǎ
hóng yǎ
yōu yǎ
chōng yǎ
ěr yǎ
nán yǎ
xīn yǎ
fēng yǎ
xiù yǎ
bīn yǎ
jué yǎ
sù yǎ
qīng yǎ
zhōu yǎ
āi yǎ
bó yǎ
jùn yǎ
yán yǎ
ān yǎ
jiè yǎ
chún yǎ
wàng yǎ
qiú yǎ
rú yǎ
wēn yǎ
xiǎo yǎ
jiù yǎ
fāng yǎ
hóng yǎ
qún yǎ
hè yǎ
xián yǎ
xùn yǎ
quán yǎ
xián yǎ
èr yǎ
yí yǎ
jìng yǎ
gǔ yǎ
qiān yǎ
dàn yǎ
chǔ yǎ
bù yǎ
jīng yǎ
huáng yǎ
qīng yǎ
hóng yǎ
wén yǎ
xùn yǎ
chún yǎ
ān yǎ
sān yǎ
chāo yǎ
lì yǎ
jié yǎ
yīn yǎ
cuì yǎ
gāo yǎ
ào yǎ
duān yǎ
xián yǎ
dūn yǎ
dǔ yǎ
xié yǎ
xīn yǎ
fēng yǎ
zī yǎ
jì yǎ
yān yǎ
dǎo yǎ
tián yǎ
jùn yǎ
yín yǎ
kuān yǎ
hún yǎ
ào yǎ
hán yǎ
róu yǎ
cāng yǎ
dàn yǎ
sāo yǎ
dà yǎ
fēng yǎ
dí yǎ
⒈ 质朴高雅。
引明沉德符《野获编·内阁三·宰相对联》：“又今相国福清公邸中所粘桃符，则云：‘但将药裹供衰病，未有涓埃答圣朝’，尤为浑雅。”
清恽敬《与黎楷屏书》：“莲水出於子才之门，而其诗浑雅。”
《儒林外史》第三六回：“虞博士爱庄徵君的恬适， 庄徵君爱虞博士的浑雅。”
浑hún(1)（形）浑浊：～水。(2)（形）糊涂；不明事理：～人｜～头～脑。(3)（形）天然的：～朴｜～厚。(4)（形）全；满：～身｜～似。
雅读音：yǎ[ yǎ ]《诗经》体裁之一。于天子诸侯朝会宴飨时歌诵。有大雅、小雅之分。【组词】：风、雅、颂是《诗经》的三种体裁。
合乎标准、规范的。【组词】：雅言
高尚的、不俗的。【组词】：优雅、典雅、雅室