dōng guān
dōng gū
dōng xuān
dōng xīn
dōng kuí
dōng lìng
dōng guā
dōng zhān
dōng fú
dōng láng
dōng jì
dōng gǔ
dōng jié
dōng huá
dōng tiān
dōng chǔ
dōng zhù
dōng shòu
dōng huā
dōng huī
dōng gēng
dōng wēn
dōng jìn
dōng yù
dōng yè
dōng cōng
dōng fēng
dōng dōng
dōng zǎi
dōng niàng
dōng shí
dōng gāng
dōng zhèn
dōng cài
dōng qīng
dōng yùn
dōng zhuāng
dōng róng
dōng yuè
dōng jí
dōng mián
dōng líng
dōng shì
dōng dǐ
dōng ài
dōng láo
dōng rì
dōng xué
dōng mài
dōng zāng
dōng zhì
dōng xiàn
dōng guàn
dōng qiú
dōng zhé
dōng xùn
dōng yǒng
dōng cáng
dōng yī
dōng wēn
dōng hōng
dōng lóng
dōng hán
dōng fáng
dōng táo
dōng mǐ
dōng jià
dōng qīng
dōng fū
dōng xì
dōng yǔ
dōng cáo
dōng chú
dōng xùn
dōng xián
jiàng wēn
shēng wēn
yù wēn
chóng wēn
jǐn wēn
gāo wēn
hán wēn
héng wēn
cí wēn
zǒng wēn
jìng wēn
yàn wēn
lú wēn
róu wēn
dī wēn
jiā wēn
lì wēn
bǎo wēn
chūn wēn
qì wēn
shī wēn
zhí wēn
bǔ wēn
tǐ wēn
dōng wēn
liáng wēn
cuì wēn
zhū wēn
dì wēn
diào wēn
chún wēn
shī wēn
xún wēn
nì wēn
jī wēn
biàn wēn
cháng wēn
⒈ 谓冬天温暖。
引晋陆云《登台赋》:“游阳堂而冬温,步阴房而夏凉。”
《旧唐书·南蛮传·林邑》:“林邑国,汉日南象林之地,在交州南千餘里。其国延袤数千里,北与驩州接。地气冬温,不识冰雪,常多雾雨。”
冬dōng(1)(名)一年的第四个季节:~季。(2)姓。(3)(拟)敲鼓或敲门等声音:鼓声~~。
温读音:wēn温wēn(1)(形)本义:温暖;不冷不热。(2)(名)温度:气~。(3)(动)稍加热:~酒。(4)(动)温习:~课。(5)(形)性情柔和:~顺。(6)(名)瘟。(7)姓。