dú huái
dú zhuó
dú zòu
dú lì
dú lù
dú huó
dú gū
dú chōng
dú lè
dú biāo
dú fēi
dú zhōng
dú yuán
dú chuàng
dú tǐ
dú shàn
dú qīng
dú jù
dú yóu
dú xiě
dú chuàng
dú bà
dú fǔ
dú háng
dú bá
dú bái
dú wéi
dú zhǒu
dú yì
dú wù
dú wǔ
dú mén
dú zào
dú zhì
dú shēng
dú wēi
dú xiàng
dú nǚ
dú shí
dú cāo
dú gēn
dú jiā
dú xiù
dú hòu
dú yáo
dú shì
dú zhì
dú zǐ
dú yè
dú míng
dú yuàn
dú dǎo
dú pì
dú láng
dú yáo
dú chū
dú rèn
dú lǎn
dú jí
dú lún
dú dà
dú xiǔ
dú shǒu
dú chàng
dú jiàn
dú yáng
dú xián
dú zhī
dú zhǎng
dú tīng
dú bào
dú liáng
dú yòu
dú zūn
dú ài
dú zì
dú jué
dú shā
dú tūn
dú bài
dú mài
dú de
dú jiǎn
dú lián
dú chēng
dú hè
dú jìn
dú gǒu
dú jǔ
dú xǐng
dú wǎng
dú yán
dú chàng
dú fū
dú xiào
dú huà
dú xiào
dú yī
dú lǚ
dú dú
dú gù
dú shù
dú wú
dú chén
dú chéng
dú guó
dú yòng
dú shuō
dú yùn
dú zhàn
dú chǔ
dú zhuān
dú zhì
dú kuò
dú zhì
dú shèn
dú rán
dú yǒu
dú yàn
dú yín
dú shì
dú cái
dú shàn
dú jiào
dú gòu
dú wéi
dú xué
dú wò
dú yǔ
dú dǎn
dú jiǎn
dú zuì
dú wén
dú zī
dú duàn
dú dào
dú xìng
dú kè
dú máo
dú sù
dú yì
dú xiāng
dú dīng
dú yīn
dú fú
dú xiǎng
dú zuò
dú lù
dú wán
dú yàn
dú jū
dú bù
dú duì
dú wáng
dú jiǎo
dú yǐ
dú tè
dú lù
dú zhe
dú miáo
dú gè
dú hú
dú léi
dú guān
dú lì
dú shēn
dú dāng
dú zhào
shí bá
xīn bá
bāo bá
jiàn bá
chū bá
tuī bá
shě bá
zhǎn bá
fù bá
tǐng bá
fú bá
zhū bá
èr bá
jiǎn bá
yōu bá
zhēng bá
zhí bá
dú bá
jùn bá
chōu bá
sǒng bá
huò bá
shù bá
biāo bá
chǒng bá
zhuó bá
jùn bá
zhuó bá
xián bá
fú bá
xǐ bá
zǎo bá
hǎi bá
qīng bá
xiù bá
qiào bá
jī bá
xuán bá
jiàn bá
jìng bá
gōng bá
shǎng bá
lín bá
qiú bá
jǐng bá
tóng bá
zì bá
xuǎn bá
jiǎn bá
tè bá
yǐn bá
dǎo bá
yǎn bá
sōu bá
kè bá
sǒng bá
jǐng bá
xùn bá
jùn bá
jiǎng bá
jīng bá
hóng bá
jùn bá
cǎi bá
lǎng bá
jì bá
bù bá
jiǎng bá
yǐng bá
shēn bá
gū bá
dòu bá
sǎ bá
jiǎn bá
shēng bá
chāo bá
fèn bá
tiān bá
zhēn bá
jiàn bá
tí bá
chàn bá
jiào bá
dù bá
lā bá
téng bá
xiǎn bá
jiān bá
xié bá
shuǎng bá
juě bá
xiǎn bá
yīng bá
qí bá
jìn bá
hè bá
cuì bá
háo bá
qiān bá
qiào bá
tuò bá
diàn bá
kāi bá
zhāo bá
jǐ bá
zhěng bá
jiǒng bá
liàng bá
jiù bá
dēng bá
chí bá
⒈ 出类拔萃；突出。
引晋丘道护《＜道士支昙谛诔＞序》：“贞悟独拔，羣异不足以动其心；至诚深固，众论莫能以干其执。”
南朝梁刘勰《文心雕龙·隐秀》：“是以文之英蕤，有秀有隐。隐也者，文外之重旨者也；秀也者，篇中之独拔者也。”
⒉ 独自攻克。
引《后汉书·耿弇传》：“而韩信袭击已降，将军独拔勍敌，其功乃难於信也。”
独dú(1)本义：（形）单独、独自。(2)（副）唯独；表示唯一：～有一人。(3)（形）自私；容不得人：这人真～。
拔读音：bá拔bá(1)（动）抽出；拽zhuài出：～刀｜～牙｜～草。(2)（动）吸出：～毒｜～火罐。(3)（动）挑选：选～｜提～。(4)（动）攻取：～据点。(5)（动）超出；高出：～尖｜出类～萃。(6)（动）起动：～步｜～脚｜开～。(7)（动）把东西放在水里泡。