fán méng
fán jiān
fán ěr
fán shè
fán fèi
fán nú
fán wēi
fán tiě
fán huǒ
fán yàn
fán cáo
fán yì
fán gē
fán qiú
fán qiǎn
fán è
fán jiè
fán duǎn
fán bīn
fán lù
fán tǐ
fán bǐ
fán qīng
fán yǔ
fán suǒ
fán yùn
fán shǐ
fán lòu
fán lèi
fán kuì
fán cái
fán mǔ
fán kǒu
fán àn
fán shēn
fán pǐn
fán xiǎo
fán diǎn
fán zhǒng
fán ěr
fán nè
fán zhì
fán shì
fán shù
fán mǎ
fán jìn
fán jiù
fán chén
fán dǐ
fán wěi
fán xíng
fán ér
fán niǎo
fán shǒu
fán ruò
fán jiā
fán diào
fán nìng
fán cháng
fán shù
fán tú
fán sēng
fán zǐ
fán huā
fán cái
fán lì
fán chén
fán lóng
fán kū
fán chóu
fán xiǎng
fán qì
fán hào
fán zhuó
fán jìng
fán jiàn
fán yǒu
fán lǚ
fán yǎn
fán děng
fán wù
fán bǐ
fán tǔ
fán jīn
fán yī
fán zhǔ
fán shēng
fán zuì
fán lín
fán zhī
fán shì
fán rén
fán mín
fán shí
fán chóng
fán yú
fán niàn
fán gǒng
fán liè
fán bì
fán ěr
fán xīn
fán yuán
fán lóng
fán gǔ
fán bèi
fán máo
fán zǒu
fán tóng
fán jì
fán yǔ
fán yì
fán kè
fán shāng
fán sú
fán liú
fán bǎi
fán qíng
fán gé
fán báo
fán yīn
fán qū
fán lǐ
fán zhì
fán jǐ
fán tīng
fán xià
fán cǎo
fán yào
fán mù
fán yǔ
fán xiàn
fán qì
fán shì
fán huì
fán fū
fán bēi
fán tāi
fán cǐ
fán lì
fán yōng
fán yì
fán shì
fán liáo
fán gù
fán shèng
fán mù
fán lún
páng yuán
jìn yuán
qíng yuán
kōng yuán
pán yuán
yín yuán
míng yuán
qǐ yuán
zhī yuán
pō yuán
fán yuán
méng yuán
pū yuán
bān yuán
liáng yuán
shì yuán
yuān yuán
nài yuán
kāi yuán
jiā yuán
jī yuán
biān yuán
yǒu yuán
qián yuán
xí yuán
gēn yuán
yín yuán
wén yuán
yī yuán
lún yuán
kuāng yuán
ài yuán
fǎ yuán
běn yuán
mù yuán
jiǔ yuán
tiān yuán
fán yuán
kuān yuán
féng yuán
nì yuán
shōu yuán
jǐn yuán
bái yuán
dēng yuán
fú yuán
pān yuán
jiē yuán
xuè yuán
hé yuán
yīn yuán
huàn yuán
jìng yuán
lái yuán
chén yuán
yán yuán
huà yuán
yī yuán
lián yuán
pú yuán
hòu yuán
dì yuán
quán yuán
shēng yuán
wàn yuán
lín yuán
jué yuán
jié yuán
wú yuán
sù yuán
yóu yuán
yīn yuán
bìng yuán
huá yuán
miǎn yuán
kǒu yuán
le yuán
tū yuán
fù yuán
qí yuán
léng yuán
⒈ 犹言一如往常。一说为盘绕，不循正路。见于省吾《双剑誃诸子新证·荀子礼论》。
引《荀子·礼论》：“刑餘罪人之丧，不得合族党，独属妻子，棺椁三寸，衣衾三领，不得饰棺，不得昼行，以昏殣，凡缘而往埋之。”
杨倞注：“凡，常也；缘，因也。言其妻子如常日所服而埋之，不更加絰杖也。”
⒉ 旧指佛家、道家、神仙等与世俗的缘分。
引唐牟融《题道院壁》诗：“若使凡缘终可脱，也应从此度閒身。”
明陈汝元《红莲债》第一折：“谩説我禪宗戒律素明，争奈你媚脸儿相迎。我若是不採娇花忒浅情，怎肯把凡缘销浄。”
清褚人穫《坚瓠四集·垢仙》：“盖仙混跡人间，一旦厌五浊恶世，蝉蜕而去，岂因时移世换，顿超尘累凡缘乎？”
王鲁彦《听潮的故事》：“为了要完全隔绝红尘的凡缘，几千个出了俗的和尚绝对地拒绝了出家的尼姑在这里修道，连开店铺的人也被禁止了带女眷在这里居住。”
凡fán(1)（名）指人世间（宗教或迷信的说法）：天仙下～。(2)（副）平常：平～。(3)（副）凡是；所有：全书～十六卷。(4)（副）大概、要略：大～。(5)（名）我国民族音乐音阶上的一级；乐谱上用做记音符号；相当于简谱的“4”。
缘读音：yuán缘yuán(1)（动）因为；为了：～何到此。(2)（名）缘份。(3)（动）沿着；顺着：～溪而行。(4)（名）边。