fán è
fán ruò
fán gē
fán yōng
fán gǔ
fán shèng
fán pǐn
fán lǐ
fán xīn
fán cáo
fán yīn
fán jǐ
fán gǒng
fán zǐ
fán shǒu
fán xiǎo
fán bēi
fán suǒ
fán lóng
fán shì
fán ěr
fán huǒ
fán xíng
fán chóu
fán shè
fán cǐ
fán xià
fán yǒu
fán lì
fán xiǎng
fán hào
fán zhǒng
fán mù
fán shēng
fán jiā
fán sēng
fán mín
fán ěr
fán yàn
fán lèi
fán jiè
fán ěr
fán bèi
fán cháng
fán shǐ
fán shēn
fán bīn
fán mǎ
fán liè
fán kū
fán lǚ
fán shù
fán niǎo
fán xiàn
fán shì
fán chóng
fán fū
fán tóng
fán liáo
fán shí
fán zhǔ
fán wěi
fán wù
fán zhì
fán àn
fán cǎo
fán méng
fán qì
fán jiù
fán tǐ
fán tīng
fán sú
fán fèi
fán qū
fán qīng
fán tiě
fán gé
fán máo
fán yǔ
fán jīn
fán zhuó
fán kǒu
fán yǔ
fán lì
fán zuì
fán gù
fán yǎn
fán yùn
fán lóng
fán qíng
fán jiàn
fán yuán
fán tāi
fán báo
fán mù
fán zhì
fán nìng
fán shì
fán chén
fán mǔ
fán bǐ
fán dǐ
fán lún
fán shù
fán tǔ
fán lín
fán tú
fán yì
fán bǎi
fán kuì
fán bǐ
fán qiú
fán jìn
fán lòu
fán ér
fán chén
fán yào
fán huā
fán yì
fán cái
fán děng
fán diào
fán qì
fán yì
fán niàn
fán zhī
fán yī
fán kè
fán yǔ
fán duǎn
fán lù
fán wēi
fán qiǎn
fán zǒu
fán bì
fán cái
fán jìng
fán liú
fán huì
fán shì
fán shāng
fán jì
fán diǎn
fán jiān
fán yú
fán rén
fán nú
fán nè
yú jìn
quán jìn
fù jìn
xiāng jìn
xìng jìn
zuì jìn
cū jìn
xiè jìn
huá jìn
wǎn jìn
fán jìn
qīn jìn
tiē jìn
chāo jìn
jī jìn
yōng jìn
sì jìn
xiè jìn
yǎn jìn
guì jìn
qū jìn
mì jìn
ān jìn
biān jìn
fù jìn
yán jìn
jìn jìn
jié jìn
jìn jìn
qiè jìn
mó jìn
gào jìn
pò jìn
lián jìn
cè jìn
lín jìn
bīn jìn
yǐ jìn
qiǎn jìn
jiù jìn
xiū jìn
dú jìn
bǐ jìn
jí jìn
róng jìn
bēi jìn
bī jìn
mì jìn
qiáng jìn
jiē jìn
kào jìn
shū jìn
āi jìn
jiào jìn
jiāng jìn
wǎn jìn
qīn jìn
xīn jìn
xiá jìn
nì jìn
zhěn jìn
páng jìn
fǔ jìn
bīn jìn
pì jìn
lǐ jìn
chì jìn
jìn jìn
yào jìn
yuǎn jìn
lín jìn
qīng jìn
jīn jìn
qīn jìn
còu jìn
mù jìn
fāng jìn
bǐ jìn
bàng jìn
zuǒ jìn
bì jìn
biàn jìn
bī jìn
xí jìn
凡近fánjìn
(1) 才识平庸.浅薄
英little learned⒈ 平庸浅薄。
引《晋书·王敦传》：“天下事大，尽理实难， 导虽凡近，未有秽浊之累。”
唐姚元崇《答张九龄书》：“僕本凡近之材，素非经济之具。”
明宋濂《＜林伯恭诗集＞序》：“永嘉旧传四灵诗，识趣凡近而音调卑促。”
鲁迅《中国小说史略》第二五篇：“特缘勉造硬语，力拟古书，成詰屈之文，遂得掩凡近之意。”
才识平庸浅陋。
凡fán(1)（名）指人世间（宗教或迷信的说法）：天仙下～。(2)（副）平常：平～。(3)（副）凡是；所有：全书～十六卷。(4)（副）大概、要略：大～。(5)（名）我国民族音乐音阶上的一级；乐谱上用做记音符号；相当于简谱的“4”。
近读音：jìn近jìn(1)（形）空间或时间距离短（跟‘远’相对）：～郊｜～日｜～百年史｜靠～｜附～｜歌声由远而～｜现在离国庆节很～了。(2)（形）接近：～似｜不～人情｜平易～人｜年～三十｜两人年龄相～。(3)（形）亲密；关系密切：亲～｜～亲。