fán nè
fán lín
fán yú
fán è
fán jiù
fán niàn
fán tóng
fán gǔ
fán jì
fán lún
fán lòu
fán qīng
fán xià
fán zhì
fán jīn
fán tǔ
fán bīn
fán fū
fán shù
fán àn
fán méng
fán ěr
fán yī
fán zhǔ
fán máo
fán zhǒng
fán wù
fán mù
fán huì
fán bèi
fán shí
fán huā
fán tiě
fán shì
fán dǐ
fán yào
fán qíng
fán niǎo
fán shù
fán mǎ
fán jìn
fán nú
fán lèi
fán lóng
fán shèng
fán ruò
fán rén
fán lì
fán hào
fán shāng
fán yàn
fán jiè
fán sú
fán bǐ
fán tú
fán děng
fán báo
fán kǒu
fán zǒu
fán yì
fán shēn
fán zhuó
fán yīn
fán chóu
fán cháng
fán cáo
fán qì
fán xīn
fán lǚ
fán liáo
fán tāi
fán bǎi
fán yì
fán duǎn
fán jiān
fán kuì
fán yùn
fán zǐ
fán cái
fán zhì
fán qū
fán wēi
fán kè
fán tǐ
fán shì
fán ér
fán yǒu
fán liú
fán xiǎng
fán diǎn
fán jiàn
fán diào
fán mín
fán gé
fán ěr
fán qiǎn
fán liè
fán kū
fán xiàn
fán qiú
fán lù
fán cǎo
fán gǒng
fán mǔ
fán tīng
fán shēng
fán yǔ
fán shè
fán nìng
fán jǐ
fán chóng
fán shì
fán chén
fán sēng
fán yǔ
fán chén
fán lóng
fán gù
fán shǒu
fán qì
fán lì
fán cái
fán jìng
fán pǐn
fán yǔ
fán zhī
fán yǎn
fán ěr
fán gē
fán bēi
fán lǐ
fán huǒ
fán wěi
fán shǐ
fán yōng
fán bì
fán xiǎo
fán shì
fán fèi
fán yuán
fán bǐ
fán cǐ
fán mù
fán suǒ
fán yì
fán jiā
fán xíng
fán zuì
tè yǒu
hǎn yǒu
guàn yǒu
zhuān yǒu
bó yǒu
hé yǒu
lǐng yǒu
ān yǒu
guó yǒu
jū yǒu
zhǐ yǒu
sù yǒu
zhǔ yǒu
xìng yǒu
gòng yǒu
xiǎn yǒu
pō yǒu
suǒ yǒu
wū yǒu
zhōng yǒu
zhū yǒu
qiáng yǒu
sān yǒu
xiǎo yǒu
shà yǒu
qún yǒu
zé yǒu
shù yǒu
méi yǒu
yīng yǒu
wéi yǒu
xíng yǒu
chí yǒu
zhàn yǒu
fù yǒu
zhēn yǒu
kōng yǒu
dà yǒu
shǎo yǒu
xiǎng yǒu
liáng yǒu
hán yǒu
sù yǒu
wèi yǒu
bù yǒu
gē yǒu
yǎn yǒu
qiān yǒu
fēng yǒu
miè yǒu
yōng yǒu
zī yǒu
sī yǒu
jù yǒu
lüè yǒu
gōng yǒu
fù yǒu
zhòng yǒu
fán yǒu
miào yǒu
xiàn yǒu
bǎo yǒu
hái yǒu
shí yǒu
qǐ yǒu
xī yǒu
wú yǒu
kuà yǒu
wàn yǒu
jiǔ yǒu
què yǒu
gù yǒu
mín yǒu
mǎ yǒu
néng yǒu
gù yǒu
fǔ yǒu
shèng yǒu
dú yǒu
jù yǒu
所有；(好工具.)一切。
⒈ 所有；一切。
引鲁迅《坟·人之历史》：“凡在地球之上，无间有生无生，决无差别，空间凡有，悉归於一。”
鲁迅《且介亭杂文·病后杂谈二》：“还有部《蜀龟鉴》，都是讲张献忠祸蜀的书，其实是不但四川人，而是凡有中国人都该翻一下的著作。”
凡fán(1)（名）指人世间（宗教或迷信的说法）：天仙下～。(2)（副）平常：平～。(3)（副）凡是；所有：全书～十六卷。(4)（副）大概、要略：大～。(5)（名）我国民族音乐音阶上的一级；乐谱上用做记音符号；相当于简谱的“4”。
有读音：yǒu,yòu[ yǒu ]1. 存在：有关。有方（得法）。有案可稽。有备无患。有目共睹。
2. 表示所属：他有一本书。
3. 表示发生、出现：有病。情况有变化。
4. 表示估量或比较：水有一丈多深。
5. 表示大、多：有学问。
6. 用在某些动词前面表示客气：有劳。有请。
7. 无定指，与“某”相近：有一天。
8. 词缀，用在某些朝代名称的前面：有夏。有宋一代。