fán děng
fán shēng
fán qì
fán bèi
fán chóng
fán jǐ
fán ruò
fán jì
fán sú
fán xīn
fán tǔ
fán chóu
fán shí
fán xíng
fán ěr
fán qíng
fán bǐ
fán cái
fán xiǎo
fán lì
fán cháng
fán chén
fán huǒ
fán pǐn
fán gǔ
fán shǐ
fán shì
fán fū
fán sēng
fán xiǎng
fán gǒng
fán yùn
fán qì
fán qū
fán tīng
fán huì
fán wěi
fán zǒu
fán wēi
fán kuì
fán tóng
fán mǎ
fán shèng
fán shì
fán lǐ
fán dǐ
fán kè
fán cǐ
fán shì
fán shù
fán mǔ
fán shāng
fán jiān
fán shù
fán suǒ
fán niǎo
fán jiù
fán liú
fán báo
fán gē
fán àn
fán nè
fán duǎn
fán yǒu
fán lín
fán yōng
fán mù
fán xiàn
fán zhǒng
fán kǒu
fán niàn
fán liáo
fán tiě
fán yàn
fán lì
fán yì
fán jìn
fán yī
fán hào
fán bǐ
fán yǔ
fán lèi
fán nú
fán tāi
fán qiǎn
fán jiàn
fán yì
fán yǔ
fán diǎn
fán shǒu
fán lóng
fán liè
fán chén
fán yǎn
fán méng
fán kū
fán zhī
fán bēi
fán bǎi
fán mù
fán zǐ
fán cáo
fán tú
fán nìng
fán shè
fán zhì
fán tǐ
fán yú
fán gù
fán zhuó
fán yì
fán zhì
fán bì
fán lǚ
fán è
fán wù
fán jīn
fán cái
fán shēn
fán fèi
fán jiè
fán qīng
fán yuán
fán jìng
fán qiú
fán lún
fán yào
fán ěr
fán gé
fán ér
fán zhǔ
fán yǔ
fán jiā
fán lóng
fán yīn
fán bīn
fán ěr
fán mín
fán shì
fán zuì
fán lù
fán cǎo
fán máo
fán xià
fán rén
fán huā
fán diào
fán lòu
jué tú
chǒu tú
bìng tú
cháng tú
xíng tú
zōu tú
diāo tú
pǐ tú
zhí tú
sī tú
diào tú
bīn tú
jiā tú
gōng tú
zú tú
xiāo tú
qiú tú
cóng tú
liè tú
qiáng tú
liáo tú
zhēng tú
dào tú
chú tú
jùn tú
péng tú
xiāo tú
jiào tú
zuò tú
wú tú
kūn tú
mén tú
sú tú
dǔ tú
zī tú
nì tú
yǐ xǐ
xué tú
gùn tú
zhǎng tú
zī tú
bēn tú
chán tú
qí tú
kuáng tú
nà tú
pǐ tú
kè tú
liè tú
dì tú
chū tú
zāo tú
fěi tú
qiān tú
dǎng tú
shī tú
mén tú
yāng tú
zhào tú
fēi tú
sī tú
fán tú
yǔ tú
cháng tú
gāi tú
bù tú
zhēng tú
bái tú
qíng tú
luàn tú
dá tú
lún tú
zhí tú
xī tú
dǎi tú
dēng tú
bǎo tú
lín tú
chái tú
fū tú
xiōng tú
máo tú
yǐ tú
dǎng tú
mí tú
shú tú
qǐ tú
yǐn tú
bào tú
mǎ tú
pàn tú
guǎ tú
shēng tú
wáng tú
lì tú
zuǒ tú
dào tú
fǎ tú
jiǔ tú
qián tú
yōu tú
zhě tú
sēng tú
qún tú
láo tú
bó tú
xiá tú
diàn tú
jiān tú
gāo tú
è tú
fàn tú
xíng tú
liú tú
yǔ tú
báo tú
jǐn tú
gōng tú
犹言平常人。
⒈ 犹言平常人。
引唐崔国辅《上何都督履光书》：“国辅常见君公有谋赞之能，明恤之量，敢以大雅之道而事君公，殊不知君公凡徒见待。”
凡fán(1)（名）指人世间（宗教或迷信的说法）：天仙下～。(2)（副）平常：平～。(3)（副）凡是；所有：全书～十六卷。(4)（副）大概、要略：大～。(5)（名）我国民族音乐音阶上的一级；乐谱上用做记音符号；相当于简谱的“4”。
徒读音：tú徒tú(1)（形）空的；没有凭借的：～劳。(2)（副）表示除此之外没有别的；仅仅：～留。(3)（副）徒然：～自惊扰。(4)（名）徒弟；学生。(5) 姓。徒tú(1)（名）信仰某种宗教的人：教～。(2)（名）同一派系的人（含贬义）：暴～。(3)（名）人（含贬义）：好色之～。(4)（名）徒刑。