tōng jiàn
zhěng jiàn
jìn jiàn
huó jiàn
jǐng jiàn
qiú jiàn
wěn jiàn
féi jiàn
zhuàng jiàn
hóng jiàn
xióng jiàn
jùn jiàn
zuò jiàn
kuài jiàn
jiǎo jiàn
hān jiàn
guǎng jiàn
yá jiàn
háo jiàn
jié jiàn
lǜ jiàn
měng jiàn
bēi jiàn
jūn jiàn
jiǎo jiàn
zào jiàn
cū jiàn
gāng jiàn
jùn jiàn
wàng jiàn
guān jiàn
lǎo jiàn
xiān jiàn
piào jiàn
shěn jiàn
wán jiàn
shuǎng jiàn
yǒng jiàn
kàng jiàn
hè jiàn
jí jiàn
yǎ jiàn
qīng jiàn
xiāo jiàn
dòu jiàn
gān jiàn
ān jiàn
jiǎn jiàn
yáng jiàn
bǐ jiàn
sǒng jiàn
xiāo jiàn
xiá jiàn
yú jiàn
chōu jiàn
shòu jiàn
qiào jiàn
qiāo jiàn
fù jiàn
bù jiàn
biāo jiàn
zhì jiàn
jīng jiàn
wǔ jiàn
gǔ jiàn
qīng jiàn
qiáng jiàn
jiǎo jiàn
kuí jiàn
jǐn jiàn
diāo jiàn
xíng jiàn
kāng jiàn
bǎo jiàn
qiáo jiàn
qiú jiàn
wán jiàn
⒈ 美好；美善。
引《诗·周颂·天作》“彼徂矣， 岐有夷之行” 郑玄笺“后之往者，又以岐邦之君，有佼易之道故也” 唐孔颖达疏：“谓此君其性佼健和易，爱民之情深，故归之也。”
⒉ 夸耀高明。
引《淮南子·览冥训》“凤皇之翔，至德也……川谷不澹，草木不摇，而燕雀佼之，以为不能与之争於宇宙之间” 汉高诱注：“燕雀自以为能佼健於凤皇也。”
佼jiǎo美好：体态～好。
健读音：jiàn健jiàn(1)（形）强健：～康｜～全｜稳～。(2)（动）使强健：～身｜～胃。(3)（形）在某一方面显示的程度超过一般；善于：～步｜～谈｜～忘。