shòu xuě
shòu qiè
shòu mǐ
shòu gǔ
shòu qióng
shòu mǎ
shòu shí
shòu biě
shòu niú
shòu liu
shòu cháng
shòu qú
shòu guǎ
shòu cuì
shòu sǔn
shòu jiàn
shòu zi
shòu zhuàng
shòu bìng
shòu ruò
shòu cuì
shòu cuì
shòu yìng
shòu jǐ
shòu shēng
shòu tián
shòu jiǎn
shòu guǒ
shòu qú
shòu dǎo
shòu nuò
shòu hēi
shòu róng
shòu kè
shòu lóng
shòu jí
shòu xuē
shòu hè
shòu rén
shòu jìng
shòu xiǎo
bǎo jiàn
tōng jiàn
wěn jiàn
shòu jiàn
guān jiàn
yǒng jiàn
xiāo jiàn
yáng jiàn
fù jiàn
gāng jiàn
yǎ jiàn
guǎng jiàn
hóng jiàn
zhěng jiàn
diāo jiàn
kuài jiàn
biāo jiàn
zhì jiàn
qiāo jiàn
xióng jiàn
jí jiàn
qiáng jiàn
jǐn jiàn
chōu jiàn
qiú jiàn
gān jiàn
ān jiàn
xíng jiàn
zào jiàn
jiǎn jiàn
jùn jiàn
wǔ jiàn
jìn jiàn
qiào jiàn
wán jiàn
sǒng jiàn
qiú jiàn
xiá jiàn
bù jiàn
lǜ jiàn
wàng jiàn
zhuàng jiàn
féi jiàn
yá jiàn
jiǎo jiàn
wán jiàn
qīng jiàn
qiáo jiàn
shuǎng jiàn
dòu jiàn
huó jiàn
lǎo jiàn
jūn jiàn
hān jiàn
jiǎo jiàn
měng jiàn
bǐ jiàn
bēi jiàn
cū jiàn
jiǎo jiàn
kàng jiàn
xiāo jiàn
qīng jiàn
piào jiàn
háo jiàn
xiān jiàn
gǔ jiàn
jùn jiàn
jǐng jiàn
shěn jiàn
yú jiàn
kuí jiàn
jīng jiàn
hè jiàn
zuò jiàn
kāng jiàn
jié jiàn
⒈ 谓书法字形细长而挺拔有力。
引宋陈鹄《耆旧续闻》卷三：“当时以李建中字形瘦健，姑得时誉。”
宋胡仔《苕溪渔隐丛话后集·楚汉魏六朝下》：“鲁直云：……惟鲁公《宋开府碑》，瘦健清拔。”
宋陆游《跋崔正言所书＜书法要诀＞》：“德符诗名一代，书则未之见也。观此编中字，瘦健有神彩，亦类其诗。”
⒉ 谓木本植物枝干修长，长势苍劲挺拔。
引唐李山甫《早秋山中作》诗：“檜松瘦健滴秋露，户牖虚明生晚风。”
瘦shòu(1)（形）本义：脂肪少；肉少：脂肪少；肉少(2)（形）（食用的肉）脂肪少：吃了块～肉。(3)（形）（衣服鞋袜等）窄小：裤子太～了。(4)（形）（地力）薄；不肥：～田。
健读音：jiàn健jiàn(1)（形）强健：～康｜～全｜稳～。(2)（动）使强健：～身｜～胃。(3)（形）在某一方面显示的程度超过一般；善于：～步｜～谈｜～忘。