kāng jiàn
qiāo jiàn
gān jiàn
gǔ jiàn
hè jiàn
zhěng jiàn
jí jiàn
guān jiàn
bù jiàn
qiú jiàn
zuò jiàn
jīng jiàn
féi jiàn
wán jiàn
chōu jiàn
bǐ jiàn
qiú jiàn
yá jiàn
huó jiàn
shòu jiàn
xiāo jiàn
xíng jiàn
lǎo jiàn
dòu jiàn
shuǎng jiàn
gāng jiàn
yǒng jiàn
kàng jiàn
lǜ jiàn
jiǎo jiàn
kuí jiàn
jiǎo jiàn
qīng jiàn
qīng jiàn
diāo jiàn
wěn jiàn
yǎ jiàn
bǎo jiàn
wǔ jiàn
xiāo jiàn
qiào jiàn
qiáng jiàn
tōng jiàn
jùn jiàn
xiān jiàn
jūn jiàn
biāo jiàn
wàng jiàn
měng jiàn
wán jiàn
cū jiàn
hān jiàn
jùn jiàn
zhuàng jiàn
bēi jiàn
jìn jiàn
zhì jiàn
fù jiàn
qiáo jiàn
jié jiàn
xióng jiàn
jiǎo jiàn
jiǎn jiàn
zào jiàn
ān jiàn
kuài jiàn
jǐng jiàn
sǒng jiàn
háo jiàn
guǎng jiàn
shěn jiàn
yú jiàn
jǐn jiàn
hóng jiàn
yáng jiàn
piào jiàn
xiá jiàn
⒈ 敏捷强健。
引宋陆游《南唐书·陈诲传》：“生数月，趫健能驰走。”
明宋濂《于指挥墓志铭》：“君乃集诸少年趫健者，列为队伍，朝暮教以击刺之法。”
清戴名世《书许翁事》：“尝与余登高山驰马，直腾廻翔，上下趫健如少壮，见者不知其为七十餘人也。”
⒉ 形容曲调节奏紧凑、音声雄壮。
引明李东阳《麓堂诗话》：“其音调起伏顿挫，独为趫健，似别出一格。”
1.（行动）敏捷：“非都卢之～，孰能超而究升？”
2.壮：“袭国邑，以车不过百里，以人不过三十里，皆以其气之～与力之盛，至是以犯敌能灭，去之能速。”
健读音：jiàn健jiàn(1)（形）强健：～康｜～全｜稳～。(2)（动）使强健：～身｜～胃。(3)（形）在某一方面显示的程度超过一般；善于：～步｜～谈｜～忘。