jìn qiū
jìn shì
jìng jí
jìng qiào
jìn wēi
jìng bá
jìn lì
jìn guǒ
jìn zào
jìn shuā
jìn miào
jìn bīng
jìn jié
jìn qiáng
jìng tǐng
jìn zhuàng
jìn měng
jìn hàn
jìng zú
jìn shì
jìn hé
jìng zhí
jìng cǎo
jìng wǔ
jìn qì
jìng chuī
jìn ruì
jìn dào
jìn yīn
jìng liè
jìn lì
jìn cāo
jìn jié
jìn jiàn
jìng bào
jìn lián
jìng dí
jìng fēng
jìng shēng
jìn jí
jìng lǚ
jìn tóu
jìn lì
jìn wǔ
jìn jùn
yǎ jiàn
shěn jiàn
zhuàng jiàn
wǔ jiàn
piào jiàn
sǒng jiàn
xiān jiàn
wěn jiàn
jǐng jiàn
bǎo jiàn
yáng jiàn
jiǎo jiàn
guān jiàn
kāng jiàn
shuǎng jiàn
jùn jiàn
qiáng jiàn
qīng jiàn
xiāo jiàn
qiāo jiàn
gǔ jiàn
bù jiàn
jìn jiàn
jīng jiàn
jié jiàn
hóng jiàn
jūn jiàn
hè jiàn
lǎo jiàn
lǜ jiàn
chōu jiàn
jí jiàn
xiāo jiàn
wàng jiàn
xíng jiàn
yǒng jiàn
jiǎo jiàn
qīng jiàn
fù jiàn
féi jiàn
bēi jiàn
dòu jiàn
wán jiàn
měng jiàn
qiú jiàn
háo jiàn
wán jiàn
kuí jiàn
hān jiàn
ān jiàn
kàng jiàn
shòu jiàn
xióng jiàn
cū jiàn
tōng jiàn
zào jiàn
qiào jiàn
jiǎn jiàn
zhì jiàn
zuò jiàn
zhěng jiàn
huó jiàn
jùn jiàn
yú jiàn
jiǎo jiàn
kuài jiàn
qiú jiàn
gān jiàn
xiá jiàn
diāo jiàn
yá jiàn
guǎng jiàn
bǐ jiàn
jǐn jiàn
gāng jiàn
biāo jiàn
qiáo jiàn
⒈ 强健有力。
引《后汉书·西域传·鲜卑》：“﹝鲜卑﹞称兵十万，才力劲健，意智益生。”
《新唐书·北狄传·黑水靺鞨》：“人劲健，善步战，常能患它部。”
叶圣陶《倪焕之》二三：“几句话象天空的鹰隼一样，突然劲健地掠过他的胸次。”
⒉ 谓艺术风格刚劲雄健。 唐司空图《二十四诗品》有“劲健”之目。
引宋严羽《答吴景仙书》：“坡谷诸公之诗，如米元章之字，虽笔力劲健，终有子路事夫子时气象。”
夏丏尊叶圣陶《文心》三一：“茅盾的不愧为‘洗练’， 鲁迅的应号作‘劲健’。”
1. 力气，力量：劲头。费劲。干劲。
2. 精神，情绪，兴趣：干活儿起劲儿。这部电影真没劲。
健读音：jiàn健jiàn(1)（形）强健：～康｜～全｜稳～。(2)（动）使强健：～身｜～胃。(3)（形）在某一方面显示的程度超过一般；善于：～步｜～谈｜～忘。