cuàn tū
gǔ tū
hū tū
bēn tū
hán tū
wā tū
chēng tū
yǎo tū
láng tū
huī tū
mào tū
qǔ tū
chēng tū
lái tū
wù tū
dǐ tū
mù tū
hú tū
gū tū
téng tū
jìn tū
shǐ tū
lěng tū
táng tū
pái tū
wā tū
gāo tū
jí tū
hū tū
hé tū
chāo tū
kuáng tū
líng tū
wù tū
mò tū
chāo tū
dá tū
líng tū
chuǎng tū
chí tū
pán tū
piāo tū
chī tū
huī tū
qīn tū
bá tū
qián tū
xī tū
liú tū
chù tū
bào tū
páo tū
qī tū
qī tū
dì tū
hěn tū
chōng tū
dàng tū
pǎo tū
mǐ tū
huǐ tū
dǐ tū
pín tū
líng tū
hàn tū
huò tū
huá tū
hú tū
bī tū
qū tū
hú tū
hú tū
yān tū
báo tū
piào tū
áo tū
bō tū
qū tū
dǐ tū
zhóu tū
duò tū
huì tū
dàng tū
hài tū
qí tū
fú tū
táng tū
gǎn tū
⒈ 凹凸；低陷与隆起。
引章炳麟《国故论衡·明见》：“若画工为图矣，分间布白，襍采调之，使无高下者而有高下，使无窐突者视之窐突，故曰天与地卑。”
1. 低洼：“子能以窐为突乎？”
2. 低洼的地方：“有窐中积雨，色微黄臭。”
突读音：tū突tū(1)（副）本义：猝然；突然。(2)（动）猛冲：～围｜～进。(3)（副）突然：～增｜～减。(4)（形）高于周围：～出。(5)（名）古代灶旁突起的出烟火口；相当于现在的烟筒：灶～。