hū lā
hū dú
hū lú
hū chī
hū nòng
hū shào
hū wáng
hū nóng
hū fú
hū yìng
hū xiāo
hū zào
hū yǔ
hū rǎng
hū biàn
hū hū
hū lū
hū háo
hū huàn
hū lū
hū qì
hū chì
hū zǐ
hū bó
hū xī
hū gào
hū xī
hū tū
hū chī
hū bó
hū háo
hū wǔ
hū jǐng
hū kàn
hū xiào
hū míng
hū zhào
hū sōng
hū xī
hū jiù
hū rǎo
hū xū
hū chī
hū yǎn
hū wèi
hū hǎn
hū chàng
hū xī
hū lán
hū yīn
hū suǒ
hū xī
hū pú
hū hā
hū tóu
hū tái
hū shān
hū jì
hū hǒu
hū hé
hū hè
hū xiōng
hū jiào
hū jiē
hū lóng
hū shēng
hū yáng
hū yù
hū yīng
hū hán
hū gēng
hū tiān
hū hào
hū yán
hū xiǎng
hū chī
hū jī
hū shan
hū chēng
hū jiē
hū lā
hū ěr
hū shuāng
hū yuān
huì tū
hū tū
hú tū
táng tū
hú tū
hú tū
huī tū
líng tū
pái tū
dǐ tū
gāo tū
huī tū
bá tū
pán tū
bī tū
hū tū
hán tū
dǐ tū
huǐ tū
yān tū
wù tū
qū tū
liú tū
qián tū
bēn tū
dàng tū
pǎo tū
mù tū
pín tū
qū tū
báo tū
chāo tū
mǐ tū
chī tū
hàn tū
wā tū
chù tū
fú tū
chōng tū
páo tū
zhóu tū
dǐ tū
hú tū
bō tū
shǐ tū
chēng tū
duò tū
wù tū
kuáng tū
lěng tū
lái tū
hài tū
cuàn tū
táng tū
mào tū
hěn tū
líng tū
qī tū
jí tū
líng tū
hé tū
dàng tū
dá tū
qī tū
xī tū
gǔ tū
láng tū
wā tū
jìn tū
huò tū
mò tū
piāo tū
chí tū
áo tū
qǔ tū
dì tū
chuǎng tū
bào tū
qīn tū
qí tū
piào tū
chēng tū
téng tū
chāo tū
huá tū
gū tū
yǎo tū
gǎn tū
⒈ 叫嚷奔突。
引《太平广记》卷一九二引唐胡璩《谭宾录·李正己》：“既逐而先， 己擒其领而批其顙， 回紇屎液俱下，众军呼突，繇是不敢暴。”
呼hū(1)（动）生物体把体内的气体排出体外（跟‘吸’相对）：～吸｜～出一口气。(2)（动）大声喊：～声｜欢～｜～口号｜大声疾～。(3)（动）叫；叫人来：直～其名｜一～百诺｜～之即来；挥之即去。(4)（Hū）姓。(5)象声词：北风～～地吹。
突读音：tū突tū(1)（副）本义：猝然；突然。(2)（动）猛冲：～围｜～进。(3)（副）突然：～增｜～减。(4)（形）高于周围：～出。(5)（名）古代灶旁突起的出烟火口；相当于现在的烟筒：灶～。