shàn hé
gēng hè
qū hé
yuán hé
nèi hé
xiāng hè
hū hé
gǔ hé
dié hé
xiè hé
quán hé
xián hé
qīn hé
shǔ hé
zhuó hé
jì hé
hé hé
zhuī hé
hùn hé
èr hé
yì hé
yún huo
qǐng hé
lín hé
jì hé
lè he
wù hé
shuō hé
qiān hé
lè hé
chàng hè
yán hé
chóu hè
kuān hé
chūn hé
qíng hé
xié hé
xǔ hé
fǔ hé
qín hé
jié hé
guāi hé
lí hé
lǚ hé
líng hé
gòu hé
rén hé
yù hé
bǎo hé
qiú hé
zhōng hé
xī hé
chán hé
xuān hé
yī hè
huí hé
shèn hé
hán hé
chún hé
hóng hé
jiǔ hé
xié hé
yīn hé
suí hé
chān huo
shěn hé
dá hé
ruǎn huo
pān hé
yán hé
qiān hé
jié hé
shāng hé
jūn hé
huǎn hé
xiū hé
qǐ hé
mín hé
nuǎn huo
tián hé
ōu hé
biàn hé
chán hé
pèng hé
luán hé
shāng hé
bù hé
mì hé
lián hé
còu hé
yǎng hé
xiū hé
jiǎng hé
tí hé
dǎ hé
xiào hé
gǎn hé
dǎo hé
qiān hé
liú hé
míng hé
fēng hé
róng hé
cān hé
lěi hé
zá hé
yì hé
yōng hé
guǐ hé
guǎ hé
liù hé
jī hé
tōng hé
qì hé
yīn hé
jiù hé
huá hé
xī hé
yìng hè
shén hé
yí hé
tóng hé
sān hé
sì hé
xié hé
jí hé
chéng hé
róng hé
níng hé
níng hé
chuǎn hé
bá hé
zàn hé
róng hé
xiē hé
wěi hé
tài hé
gàn hé
xī hé
mǎi hé
huái hé
fù hè
liáng hé
yōng hé
qí hé
jiā hé
qīng hé
cān hé
wài hé
jí hé
fén hé
dài hé
chōng hé
jiāo hé
wēn hé
niē huò
yuán hé
jiě hé
shī hé
chǔ hé
sháo hé
ān hé
xiáng hé
hè hé
yì hé
chún hé
jìng hé
qián hé
sī hé
zǒng hé
fù hé
zuó hé
shàn hé
qià hé
bǎo hé
shǒu hé
jīng hé
huì hé
pēng hé
dà hé
huì hé
chān huo
bǎi hè
róu hé
bàn huò
shí hé
hán hé
bī hé
jiǎo huo
fā hé
ruǎn hé
jì hé
píng hé
jiá hé
jiān hé
zhōng hé
wén hé
qī hú
yáng hé
wǎn hé
gōng hé
suí he
quán hé
jià hé
wéi hé
chàng hé
liǎng hé
quàn hé
yān hé
xié hé
chún hé
shuō he
zhòu hé
luán hé
rén hé
gòng hé
chàn hé
rè hé
zhòng hé
tiáo hé
suí hé
zhì hé
sā hé
xiáng hé
chàng hé
yùn hé
fèng hè
bǎo hé
róu hé
yǐn hé
yáng hé
qīn hé
jiāo hé
fǔ hé
kāng hé
rè huo
cuì hé
chéng hé
huān hé
xuān hé
xū hé
qíng hé
fū hé
pí hé
xī hé
zhēn hé
chóng hé
⒈ 调药；调和。
引宋苏轼《病中大雪答虢令赵荐》诗：“经旬卧斋閤，终日亲剂和。”
清魏源《默觚上·学篇十二》：“气质之性，其犹药性乎！各有所宜，即各有所偏；非煅製不能入品，非剂和众味，君臣佐使互相生克，不能调其过不及。”
剂jì(1)（名）药剂；制剂：针～｜麻醉～。(2)（名）指某些起化学作用或物理作用的物质：杀虫～｜冷冻～。(3)（量）用于若干味药配合起来的汤药。(4)（名）（～儿）剂子：面～儿。
和读音：hé,hè,huó,huò,hú[ hé ]1. 相安，谐调：和美。和睦。和谐。和声。和合（a.和谐；b.古代神话中象征夫妻相爱的两个神）。和衷共济。
2. 平静：温和。祥和。和平。和气。和悦。和煦。惠风和畅。
3. 平息争端：讲和。和约。和议。和亲。
4. 数学上指加法运算中的得数：二加二的和是四。
5. 连带：和盘托出（完全说出来）。和衣而卧。
6. 连词，跟，同：我和老师打球。
7. 介词，向，对：我和老师请教。
8. 指日本国：和服（日本式服装）。和文。大和民族。
9. 体育比赛不分胜负的结果：和棋。和局。
10. 姓。