suí hé
jiā hé
hè hé
shuō hé
huān hé
xī hé
kāng hé
lè hé
yīn hé
róu hé
chán hé
zuó hé
shǒu hé
níng hé
shén hé
mì hé
qiú hé
chún hé
dǎo hé
chàng hé
bù hé
yì hé
rè hé
jiù hé
huì hé
yì hé
yù hé
qì hé
chūn hé
chéng hé
dài hé
yùn hé
jì hé
suí he
luán hé
chóng hé
bǎo hé
róng hé
nuǎn huo
qǐ hé
bàn huò
zhì hé
shī hé
gàn hé
chún hé
shèn hé
rén hé
xiào hé
qíng hé
shāng hé
liáng hé
tí hé
wéi hé
chóu hè
qín hé
zǒng hé
jí hé
yún huo
shàn hé
yōng hé
hán hé
shāng hé
chān huo
xiū hé
tōng hé
lěi hé
chún hé
mín hé
yǐn hé
xī hé
huǎn hé
shuō he
gǎn hé
fēng hé
fù hè
wěi hé
suí hé
yí hé
zá hé
huái hé
qiān hé
dié hé
bī hé
qián hé
tóng hé
xǔ hé
shàn hé
jī hé
yán hé
qiān hé
xié hé
quàn hé
yī hè
zhōng hé
dà hé
fǔ hé
gòu hé
liú hé
chān huo
jiāo hé
jì hé
zhuó hé
qīn hé
chōng hé
liǎng hé
yì hé
lí hé
qiān hé
bá hé
jiān hé
xī hé
jiǎng hé
guǎ hé
xū hé
bǎo hé
yìng hè
rè huo
xié hé
dǎ hé
jiǔ hé
nèi hé
huá hé
yōng hé
jì hé
shǔ hé
chàn hé
niē huò
qī hú
chán hé
xiè hé
jié hé
ān hé
chuǎn hé
sháo hé
qīng hé
míng hé
líng hé
dá hé
huì hé
xián hé
sān hé
yán hé
xié hé
píng hé
wēn hé
yǎng hé
mǎi hé
hùn hé
gǔ hé
hóng hé
pèng hé
liù hé
zhēn hé
cān hé
luán hé
jīng hé
huí hé
zhòu hé
chàng hè
xiáng hé
shěn hé
lián hé
jiǎo huo
hū hé
sì hé
lè he
zhōng hé
èr hé
hán hé
wǎn hé
pēng hé
wài hé
lǚ hé
xī hé
guāi hé
jiāo hé
yān hé
quán hé
xiū hé
jiá hé
tián hé
kuān hé
jìng hé
ruǎn huo
biàn hé
bǎi hè
pān hé
pí hé
gōng hé
fū hé
xiāng hè
jié hé
chàng hé
qià hé
tiáo hé
yuán hé
rén hé
jí hé
gòng hé
guǐ hé
xiē hé
wén hé
zhuī hé
shí hé
còu hé
yuán hé
sī hé
yáng hé
qū hé
jià hé
jūn hé
chéng hé
quán hé
xuān hé
cān hé
xuān hé
wù hé
fù hé
chǔ hé
níng hé
ruǎn hé
sā hé
cuì hé
fén hé
róng hé
ōu hé
tài hé
yáng hé
fǔ hé
bǎo hé
fā hé
róu hé
jiě hé
yīn hé
qí hé
gēng hè
xié hé
qíng hé
lín hé
qǐng hé
fèng hè
xiáng hé
hé hé
zàn hé
zhòng hé
róng hé
qīn hé
⒈ 暖和。
引《隋书·孝义传·田德懋》：“春日暄和，气力何似？宜自抑割，以礼自存。”
宋柳永《黄莺儿》词：“暖律潜催，幽谷暄和，黄鸝翩翩，乍迁芳树。”
清蒋士铨《冬青树·画壁》：“风日暄和，江山清美。”
温和。
暄xuān(1)（形）〈书〉（太阳）温暖。(2)（形）〈方〉物体内部空隙多而松软。
和读音：hé,hè,huó,huò,hú[ hé ]1. 相安，谐调：和美。和睦。和谐。和声。和合（a.和谐；b.古代神话中象征夫妻相爱的两个神）。和衷共济。
2. 平静：温和。祥和。和平。和气。和悦。和煦。惠风和畅。
3. 平息争端：讲和。和约。和议。和亲。
4. 数学上指加法运算中的得数：二加二的和是四。
5. 连带：和盘托出（完全说出来）。和衣而卧。
6. 连词，跟，同：我和老师打球。
7. 介词，向，对：我和老师请教。
8. 指日本国：和服（日本式服装）。和文。大和民族。
9. 体育比赛不分胜负的结果：和棋。和局。
10. 姓。