kùn nán
kùn cù
kùn è
kùn dòu
kùn tún
kùn rén
kùn wèi
kùn kuì
kùn jiǎn
kùn zhì
kùn bì
kùn mò
kùn shòu
kùn hào
kùn bó
kùn juàn
kùn jú
kùn cù
kùn juě
kùn jiào
kùn zhì
kùn rǎo
kùn wèi
kùn wū
kùn fèi
kùn fǒu
kùn něi
kùn è
kùn kē
kùn cuī
kùn lìn
kùn zōng
kùn zuì
kùn nǎo
kùn jí
kùn xué
kùn bī
kùn miǎn
kùn jiǒng
kùn è
kùn jìng
kùn huò
kùn kǔ
kùn fá
kùn bì
kùn kòng
kùn bèi
kùn dùn
kùn rǔ
kùn dòu
kùn jù
kùn yì
kùn dūn
kùn shǒu
kùn mèn
kùn lóu
kùn shāng
kùn liè
kùn shuì
kùn ráo
kùn dài
kùn yuē
kùn jù
kùn dú
kùn shé
kùn suǒ
kùn cù
kùn zǔ
kùn wèi
kùn bì
kùn qióng
kùn chù
kùn hé
kùn nan
kùn báo
kùn hēng
kùn ài
kùn dǔ
kùn méng
kùn cuì
kùn pò
kùn cuì
kùn bī
kùn jí
jiě wèi
gǎn wèi
guàn wèi
zhèn wèi
kuài wèi
bāo wèi
yù wèi
quàn wèi
miǎn wèi
gào wèi
yàn wèi
xǐ wèi
xiǎo wèi
gěng wèi
fǔ wèi
kùn wèi
jiā wèi
fèng wèi
pèi wèi
ān wèi
mǐn wèi
yú wèi
qìng wèi
cì wèi
wàng wèi
suí wèi
ēn wèi
xīn wèi
xīn wèi
kuān wèi
yòu wèi
hè wèi
fù wèi
chǒng wèi
huān wèi
huàn wèi
yōu wèi
diào wèi
zì wèi
cún wèi
quàn wèi
yàn wèi
láo wèi
⒈ 犹困怨，困病。
引《淮南子·缪称训》：“侏儒瞽师，人之困慰者也，人主以备乐。”
许慎注：“一曰慰，极。”
马宗霍参正：“《説文·心部》云：‘慰，安也。一曰恚怒也。’……《毛传》释‘慰’为‘怨’。皆与《説文》‘慰’之弟二义合。然则《淮南》本文之‘困慰’犹‘困怨’也， 许注‘一曰慰，极’者，‘极’亦有‘困’义，又有‘病’义。”
困kùn(1)（动）陷在艰难痛苦中无法摆脱：为病所～。(2)（动）控制在一定范围里；围困：～守。(3)（动）疲乏：～乏｜～顿。(4)（动）疲乏想睡：你～了就先睡。(5)（动）〈方〉睡：～觉。
慰读音：wèi慰wèi(1)（动）使人心情安适：安～。(2)（动）心安：欣～。