qí shǒu
qí gē
qí lóng
qí mò
qí jūn
qí kuà
qí jiàng
qí dòu
qí hǔ
qí héng
qí zhū
qí nú
qí shì
qí kòu
qí fū
qí chuī
qí hè
qí zhuāng
qí zhàn
qí shè
qí yú
qí yì
qí lù
qí qiáng
qí yáng
qí dòu
qí chéng
qí xíng
qí ne
qí chí
qí guān
qí bīng
qí mǎ
qí lì
qí lǘ
qí ài
qí shī
qí chuán
qí jī
qí zhú
qí jīng
qí fèng
qí shěng
qí fèng
qí dǎo
qí yóu
qí cáo
qí zhǎng
qí lóu
qí yì
qí qì
qí zuò
qí zú
qí liè
qí zhì
qí dū
qí jūn
qí cóng
qí shù
qí yún
qí huǒ
qí cāo
qí bù
wǔ fèng
wǔ fèng
jiāo fèng
jīn fèng
zhī fèng
cuì fèng
niǎo fèng
xī fèng
liǎng fèng
zhú fèng
là fèng
fù fèng
luán fèng
shuāng fèng
jiǔ fèng
èr fèng
yuān fèng
wēi fèng
pī fèng
hé fèng
xián fèng
qí fèng
gāo fèng
bǎi fèng
cǎi fèng
jì fèng
wěi fèng
zhàn fèng
xiān fèng
yáo fèng
yún fèng
xīng fèng
tóng fèng
zhào fèng
kuà fèng
chén fèng
ǒu fèng
bǔ fèng
dān fèng
tǔ fèng
qǐ fèng
yóu fèng
jǐn fèng
yāo fèng
xiáng fèng
míng fèng
bǎo fèng
dà fèng
chì fèng
jí fèng
yí fèng
bì fèng
yì fèng
yuān fèng
lóng fèng
bái fèng
tiě fèng
sān fèng
chí fèng
dé fèng
xiáng fèng
tí fèng
wěi fèng
pān fèng
lín fèng
gē fèng
kūn fèng
chuī fèng
shén fèng
tàn fèng
nú fèng
huán fèng
tóng fèng
chú fèng
xuán fèng
tuán fèng
zǐ fèng
guī fèng
chǔ fèng
qīng fèng
qín fèng
⒈ 指弄玉、箫史乘凤事。传说春秋时秦有箫史善吹箫， 穆公女弄玉慕之， 穆公遂以女妻之。 史教玉吹箫作凤凰声，后凤凰飞止其家，夫妻俱乘凤凰飞去。见汉刘向《列仙传》。
引清舒位《古意四首寄海珊》之一：“何处然犀求玉镜，又看骑凤奏琼簫。”
骑qí(1)（动）两腿跨坐（在牲口或自行车等上面）：～马｜～自行车。(2)（动）兼跨两边：～缝。(3)（名）骑的马；泛指人乘坐的动物。(4)（名）骑兵；也泛指骑马的人：轻～｜铁～｜车～。
凤读音：fèng凤fèng(1)（名）凤凰：龙～｜丹～朝阳。(2)（名）姓。