kuā fú
kuā shàng
kuā zhú
kuā zhāng
kuā jiāo
kuā shǎng
kuā měi
kuā hǎo
kuā jiǎng
kuā xǔ
kuā lùn
kuā rén
kuā xiǎn
kuā róng
kuā tàn
kuā háo
kuā xiàn
kuā hù
kuā zàn
kuā qiào
kuā zhà
kuā chà
kuā jīn
kuā bái
kuā duó
kuā zhòng
kuā xǔ
kuā yì
kuā fù
kuā chěng
kuā kuáng
kuā yàn
kuā pí
kuā kuò
kuā zì
kuā dào
kuā kè
kuā dàn
kuā dà
kuā jìng
kuā shē
kuā jiāo
kuā mài
kuā lì
kuā tán
kuā màn
kuā yán
kuā màn
kuā yáng
kuā shì
kuā qí
kuā shì
kuā shì
kuā jiē
kuā mù
kuā é
kuā shuō
kuā gōng
kuā qiào
kuā ào
kuā tuō
kuā màn
kuā tán
kuā shì
kuā fū
kuā xuàn
kuā guān
kuā jiǎng
kuā chēng
kuā yù
kuā shì
kuā wū
kuā fá
kuā cí
kuā mí
kuā zuǐ
kuā mò
kuā wán
kuā yào
kuā qiáng
kuā jiǎng
kuā xuàn
kuā biàn
kuā jiàn
kuā qǐ
kuā yán
kuā yòu
kuā tè
kuā ào
kuā yín
kuā chǐ
kuā xīn
kuā zhà
kuā kǒu
cháo jìng
yáo jìng
fēn jìng
guǐ jìng
lèng jìng
sù jìng
jiào jìng
róng jìng
líng jìng
zhēng jìng
dòng jìng
zào jìng
huá jìng
yíng jìng
bēn jìng
fān jìng
chí jìng
tuí jìng
jīn jìng
shē jìng
bìng jìng
jiāo jìng
zhèng jìng
jiǎo jìng
chǎn jìng
fú jìng
xīn jìng
biān jìng
lóng jìng
bīng jìng
yāo jìng
wú jìng
qū jìng
xiāng jìng
jìn jìng
xuān jìng
liú jìng
xiāo jìng
bù jìng
kuī jìng
yóu jìng
wù jìng
děng jìng
láng jìng
tān jìng
kuā jìng
dòu jìng
háo jìng
jiāo jìng
jī jìng
bēn jìng
xiào jìng
líng jìng
bō jìng
fèn jìng
⒈ 夸耀争竞。
引宋范仲淹《宋故太子宾客谢公神道碑铭》：“人必夸竞，我休而静，其道迺胜。”
夸耀、竞争。 《后汉书·梁冀传》：“冀乃大起第舍，而寿亦对街为宅，殫极土木，互相夸竞。”
《隋书·长孙晟传》：“宣帝时， 突厥摄图请婚于周，以赵王招女妻之。然周与摄图各相夸竞，妙选驍勇充使者，因遣晟副汝南公宇文神庆送千金公主至其牙。”
唐杨於陵《祭权相公文》：“将所以惩止夸竞，仪刑搢绅。”
1. 说大话，自吹：夸口。夸张。夸耀。夸嘴（夸口）。浮夸。夸夸其谈。
2. 用话奖励，赞扬：夸赞。夸许。
3. 奢侈：“贵而不为夸”。
竞读音：jìng竞jìng(1)（动）竞争；竞赛：～走｜～技。(2)（动）〈书〉强劲：南风不～。