wú zhì
wú juàn
wú bǎn
wú niáng
wú méi
wú pài
wú méng
wú yáng
wú shān
wú gēng
wú gàn
wú shǔ
wú jīng
wú shì
wú jiàn
wú zhōng
wú rén
wú yín
wú tǐ
wú mén
wú guāng
wú niú
wú liàn
wú yáo
wú shuāng
wú yīn
wú dāo
wú yuè
wú tíng
wú liáng
wú yǔ
wú xìng
wú quán
wú guān
wú gē
wú yuè
wú é
wú lán
wú yú
wú cài
wú gāng
wú wáng
wú jǐn
wú yán
wú yǒng
wú cán
wú hóng
wú yě
wú ér
wú guān
wú líng
wú jiāng
wú kuí
wú xiāo
wú bì
wú dèng
wú dāo
wú jiǎ
wú chǔ
wú jī
wú shí
wú zhào
wú chún
wú huà
wú mián
wú yīn
wú nóng
wú gē
wú páo
wú fēng
wú xià
wú qū
wú piǎo
wú kuài
wú jī
wú sī
wú gōng
wú gōng
wú chāng
wú gěng
wú jiān
wú mián
wú yuàn
wú bǎng
hán shuāng
kū shuāng
jīng shuāng
cháo shuāng
bìn shuāng
páo shuāng
qīng shuāng
liú shuāng
líng shuāng
què shuāng
xián shuāng
gū shuāng
qiǎn shuāng
sù shuāng
zǎo shuāng
bái shuāng
qiān shuāng
wú shuāng
hù shuāng
huái shuāng
diāo shuāng
qīng shuāng
jù shuāng
lěng shuāng
líng shuāng
chóu shuāng
níng shuāng
chóng shuāng
ào shuāng
yán shuāng
zhōng shuāng
hán shuāng
rǎn shuāng
shì shuāng
kù shuāng
fēi shuāng
chū shuāng
hū shuāng
suì shuāng
fū shuāng
xīng shuāng
dān shuāng
táng shuāng
zhè shuāng
qiū shuāng
fēng shuāng
lí shuāng
fēng shuāng
hù shuāng
xuě shuāng
qiān shuāng
láng shuāng
hēi shuāng
hù shuāng
pī shuāng
bīng shuāng
xià shuāng
yù shuāng
guǒ shuāng
sù shuāng
pī shuāng
fēi shuāng
yán shuāng
táng shuāng
lǚ shuāng
yíng shuāng
fù shuāng
kōng shuāng
⒈ 吴地的霜。亦比喻白发。
引唐李贺《还自会稽歌》：“吴霜点归鬢，身与塘蒲晚。”
宋范成大《丙申元日安福寺礼塔》诗：“耳畔逢人无鲁语，鬢边随我是吴霜。”
元郝经《江梅行》：“江城画角吹吴霜，破月著水天昏黄。”
清虞名《指南公·举义》：“从此后吴霜楚月，歷若些山驛水邮。”
吴wú(1)（名）周朝国名；在今江苏南部和浙江北部；后来扩展到淮河流域：～国。(2)（名）三国之一；公元222…280；孙权所建；在长江中下游和东南沿海一带：孙～政权。(3)（名）指江苏南部和浙江北部一带。(4)（名）姓。
霜读音：shuāng霜shuāng(1)（名）本义：在气温降到摄氏零度以下时；水汽在地面物体上凝结成的白色冰晶。(2)（名）像霜的东西：盐～。(3)（名）比喻白色：～鬓。