pì fàng
pì zhí
pì wéi
pì chōng
pì xíng
pì lì
pì zhì
pì jìng
pì ní
pì ài
pì xué
pì jiè
pì cè
pì xiá
pì yuǎn
pì è
pì diào
pì shuō
pì zōu
pì miù
pì lǎo
pì xìng
pì shí
pì sè
pì jìng
pì dì
pì làn
pì xué
pì xié
pì rǎng
pì ào
pì yōu
pì jiàn
pì yǔ
pì yú
pì jìng
pì xiàng
pì lòu
pì jìn
pì ān
pì zuǒ
pì zì
pì sè
pì yǐn
pì jué
pì wáng
pì guǐ
pì cuò
pì hào
pì lùn
pì jùn
pì guài
pì gù
pì shì
pì diǎn
pì mì
pì tú
pì shù
pì shū
pì zhì
pì luàn
pì qiáo
pì chǔ
pì tuō
pì yín
pì jīng
pì rú
pì zǔ
pì xiǎo
pì lù
pì xiàn
pì rán
pì shì
pì niù
pì huǎn
pì bǐ
pì jìng
pì yě
jìn ào
zǔ ào
miào ào
lǎng ào
míng ào
gǔ ào
liū ào
míng ào
bì ào
qióng ào
shén ào
zhì ào
yú ào
qiào ào
liáng ào
sì ào
hóng ào
pì ào
mèi ào
kuàng ào
yí ào
táng ào
jiǎn ào
xiá ào
tán ào
kǔn ào
wěi ào
shì ào
yùn ào
xuán ào
pái ào
shěn ào
yuǎn ào
lóng ào
kuǎn ào
hóng ào
yīn ào
jiǔ ào
yào ào
bó ào
fáng ào
diǎn ào
chún ào
huì ào
wēn ào
yuán ào
huá ào
shēn ào
líng ào
jiàn ào
hún ào
fǔ ào
hóng ào
yùn ào
qí ào
suì ào
wēn ào
yōu ào
jīng ào
tū ào
hán ào
shān ào
mì ào
bǎo ào
qí yù
xián ào
shū ào
cháng ào
kǔn ào
liù ào
jué ào
⒈ 奇僻古奥；生僻深奥。
引明杨慎《杨炯称王勃》：“所谓九知者，盖用《汉书》九变，復贯知言之选之语也。其僻奥如此。”
清黄宗羲《泽望黄君圹志》：“其诗初喜僻奥，余一变而之冷淡， 泽望亦变其文。”
清王夫之《薑斋诗话》卷二：“誓、誥则杂以方言，使之易晓，辞不通今，若有僻奥，而大指所归，示生人之利害。”
僻pì(1)（形）偏僻：～巷。(2)（形）性情古怪；跟一般人合不来：怪～｜孤～。(3)（形）不常用的（多指文字）：冷～｜生～。
奥读音：ào,yù[ ào ]1. 含义深，不易理解：深奥。奥妙。奥秘。奥旨。
2. 室内的西南角，泛指房屋及其他深处隐蔽的地方：堂奥。经堂入奥。
3. 姓。