pì jùn
pì xìng
pì jìng
pì jìng
pì jīng
pì shì
pì lù
pì lì
pì rú
pì ào
pì shū
pì jiàn
pì jìng
pì chōng
pì sè
pì yě
pì è
pì fàng
pì huǎn
pì shí
pì diǎn
pì zǔ
pì shì
pì luàn
pì zōu
pì wáng
pì jiè
pì zì
pì zhí
pì guǐ
pì rán
pì zhì
pì yǔ
pì qiáo
pì lòu
pì mì
pì xué
pì guài
pì lǎo
pì xié
pì tuō
pì shuō
pì miù
pì dì
pì gù
pì jué
pì tú
pì ní
pì ān
pì cuò
pì lùn
pì zuǒ
pì xiǎo
pì bǐ
pì yín
pì xíng
pì xué
pì yuǎn
pì sè
pì wéi
pì jìng
pì ài
pì cè
pì làn
pì jìn
pì niù
pì chǔ
pì diào
pì xiá
pì xiàn
pì hào
pì yú
pì yǐn
pì xiàng
pì shù
pì rǎng
pì zhì
pì yōu
dòng jing
yú jìng
xū jìng
pì jìng
sù jìng
lián jìng
pǔ jìng
xiáng jìng
àn jìng
yún jìng
yán jìng
jiè jìng
duān jìng
chéng jìng
zhuāng jìng
shǒu jìng
dàn jìng
zhàn jìng
zhǔ jìng
shěn jìng
kāi jìng
yǎ jìng
bì jìng
jì jìng
gāo jìng
hè jìng
zuò jìng
shàn jìng
míng jìng
wǎn jìng
jié jìng
chǎng jìng
yā jìng
xí jìng
qǔ jìng
yǎng jìng
tián jìng
jié jìng
bèi jìng
dàn jìng
xián jìng
mì jìng
qī jìng
zhú jìng
xuán jìng
sī jìng
píng jìng
chún jìng
chén jìng
qī jìng
xián jìng
yōu jìng
sù jìng
qù jìng
chōng jìng
ān jìng
mài jìng
xīn jìng
wēn jìng
wěn jìng
yán jìng
chún jìng
mù jìng
qiǎo jìng
yàn jìng
níng jìng
shǎng jìng
bù jìng
jǐn jìng
zhēn jìng
zhǐ jìng
tián jìng
wén jìng
róu jìng
xī jìng
zhèng jìng
mò jìng
kuān jìng
jiǎn jìng
pín jìng
yíng jìng
zhèn jìng
shū jìng
zào jìng
yuān jìng
jī jìng
nài jìng
qīng jìng
tuì jìng
jiǎn jìng
rù jìng
hé jìng
mì jìng
mì jìng
níng jìng
lěng jìng
xián jìng
sǐ jìng
yǎ jìng
zhèn jìng
zhuān jìng
shěng jìng
僻静pìjìng
(1) 人迹罕至;安静
例海滨的僻静地段英lonely;secluded⒈ 偏僻清静。
引《朱子语类》卷一二〇：“如人当纷争之际，自去僻静处坐，任其如何，彼之利害长短，一一都冷看破了。”
《水浒传》第四二回：“是夜月色朦朧，路不分明， 宋江只顾拣僻静小路去处走。”
《儿女英雄传》缘起首回：“那燕北闲人便隐在一个僻静去处一同瞻仰。”
康濯《春种秋收·我的两家房东》：“他们都在枣树林僻静角落里说话。”
幽静偏僻。《西游记．第三一回》：「那公主果然依行者之言，往僻静处躲避。」《红楼梦．第四回》：「这种拐子单管偷拐五六岁的儿女，养在一个僻静之处，到十一二岁时，度其容貌，带至他乡转卖。」也作「僻净」。
僻pì(1)（形）偏僻：～巷。(2)（形）性情古怪；跟一般人合不来：怪～｜孤～。(3)（形）不常用的（多指文字）：冷～｜生～。
静读音：jìng1.安定不动（跟“动”相对）：～止。安～。风平浪～。～～的湖水。
2.没有声响：寂～。清～。傍晚，公园里很～。
3.使平静或安静：～下心来。请大家～一～。
4.姓。