pì tú
pì yě
pì jiàn
pì shū
pì jìng
pì niù
pì chōng
pì rú
pì huǎn
pì xiàn
pì è
pì wáng
pì hào
pì xìng
pì chǔ
pì miù
pì sè
pì lùn
pì shí
pì guǐ
pì yú
pì lì
pì shì
pì shuō
pì shì
pì sè
pì xué
pì xué
pì zhí
pì ní
pì qiáo
pì zuǒ
pì jìng
pì yuǎn
pì yōu
pì zì
pì jùn
pì cè
pì shù
pì cuò
pì diǎn
pì bǐ
pì guài
pì luàn
pì gù
pì ài
pì lǎo
pì diào
pì jìng
pì xiàng
pì tuō
pì rǎng
pì zhì
pì zōu
pì ān
pì rán
pì lòu
pì fàng
pì yǔ
pì jìn
pì làn
pì xiǎo
pì jiè
pì jīng
pì lù
pì jué
pì jìng
pì dì
pì zhì
pì ào
pì wéi
pì yín
pì zǔ
pì yǐn
pì xiá
pì xíng
pì xié
pì mì
hán rú
dà rú
shù rú
bà rú
kù rú
qú rú
mào rú
zhū rú
sān rú
jù rú
yǎ rú
jiān rú
mào rú
luó rú
lóu rú
hòu rú
hóng rú
qǔ rú
pì rú
lòu rú
shuò rú
quǎn rú
bā rú
qiǎn rú
shēng rú
wén rú
lǐ rú
yuān rú
kēng rú
lǔ rú
zhū rú
shèng rú
yú rú
jiù rú
mào rú
chún rú
pì rú
pín rú
shì rú
xióng rú
pǔ rú
suān rú
wěi rú
jiàn rú
yīng rú
yú rú
chún rú
guī rú
sù rú
sòng rú
qú rú
zōu rú
kuí rú
jù rú
wài rú
yōng rú
lǎo rú
kēng rú
hóng rú
shī rú
wěn rú
bǐ rú
míng rú
hóng rú
dào rú
hóng rú
lǐ rú
sù rú
sú rú
dào rú
jùn rú
fǔ rú
⒈ 见闻狭隘浅陋的儒士。
引《宋书·王微传》：“常谓生遭太公，将即华士之戮；幸遇管叔，必蒙僻儒之养。”
宋曾巩《代人祭李白文》：“古今僻儒，钩章摛字，下里之学，辞卑义鄙。”
学识浅陋的读书人。
僻pì(1)（形）偏僻：～巷。(2)（形）性情古怪；跟一般人合不来：怪～｜孤～。(3)（形）不常用的（多指文字）：冷～｜生～。
儒读音：rú儒rú(1)（名）春秋时以孔子为代表的学派：～术｜～生。(2)（名）旧时指读书人：～医｜老～。