cì duàn
cì jī
cì zhēn
cì qǐ
cì jiè
cì tiān
cì lì
cì tòu
cì jiǔ
cì yǎn
cì yàn
cì shǐ
cì shāng
cì niǎo
cì shé
cì chǐ
cì tàn
cì nao
cì nǎo
cì chái
cì dù
cì shā
cì qiū
cì duō
cì pēn
cì shì
cì shěn
cì jǐ
cì pèi
cì huái
cì cù
cì zhào
cì měi
cì nào
cì xiù
cì péng
cì máo
cì hǔ
cì gǔ
cì hū
cì yòu
cì shǒu
cì ruò
cì chuán
cì xīn
cì bǎi
cì bīng
cì mù
cì hòu
cì méi
cì qǐ
cì fēi
cì huán
cì jǔ
cì chōng
cì jī
cì ér
cì jì
cì zhú
cì bí
cì yè
cì kǒu
cì qǔ
cì biāo
cì mì
cì niè
cì bō
cì lín
cì pò
cì wèn
cì cì
cì shī
cì jiàn
cì jǐ
cì xuè
cì dāo
cì guī
cì zhǐ
cì shì
cì kǒng
cì qǐng
cì dá
cì liàn
cì xié
cì ěr
cì tè
cì shì
cī liū
cì gàn
cì tián
cì kè
cì gōu
cì rén
cì cù
cì cǎo
cì chuán
cì wén
cì chá
cì zhōu
cì zhuó
cì tòng
cì xiù
cì tóu
cì dàn
cì lù
cì dīng
cì jìng
cì shān
cì xíng
cì jī
cì fǎng
cì yǔ
cì bì
cì chù
cì zì
cì wei
cì jī
cì máng
cì tóng
cì miàn
cì yang
cì bèi
cì jiān
cī dǎ
cì wǎng
cì qiē
cì guī
cì gǔ
cì qiàn
zhù shǐ
qīng shǐ
wěi shǐ
quē shǐ
zhèng shǐ
jiù shǐ
wài shǐ
yì shǐ
jiǔ shǐ
sān shǐ
bìng shǐ
qián shǐ
dà shǐ
guó shǐ
wū shǐ
méi shǐ
bèi shǐ
shī shǐ
yù shǐ
yuàn shǐ
liáng shǐ
wén shǐ
shì shǐ
tài shǐ
chūn shǐ
hàn shǐ
fǔ shǐ
dūn shǐ
jì shǐ
sì shǐ
xiān shǐ
zì shǐ
gǔ shǐ
sī shǐ
zhòng shǐ
wū shǐ
sào shǐ
dài shǐ
chéng shǐ
lín shǐ
wěi shǐ
zhǎng shǐ
lián shǐ
mì shǐ
dān shǐ
mín shǐ
ān shǐ
lǘ shǐ
jìng shǐ
wū shǐ
jiā shǐ
fén shǐ
jì shǐ
bié shǐ
nìng shǐ
dǐ shǐ
diǎn shǐ
bàng shǐ
bà shǐ
xìn shǐ
lì shǐ
èr shǐ
nán shǐ
fàn shǐ
zhí shǐ
yǎn shǐ
tóng shǐ
huà shǐ
yì shǐ
zēng shǐ
lìng shǐ
jiǎng shǐ
huì shǐ
bān shǐ
wèi shǐ
sī shǐ
qiān shǐ
zhàng shǐ
dǎng shǐ
jūn shǐ
máng shǐ
shī shǐ
rú shǐ
fǔ shǐ
guān shǐ
zú shǐ
lǔ shǐ
nèi shǐ
shū shǐ
nǚ shǐ
yòu shǐ
zuǒ shǐ
mǎ shǐ
hòu shǐ
yù shǐ
bài shǐ
yě shǐ
cūn shǐ
tú shǐ
gǔ shǐ
cí shǐ
jìn shǐ
cāng shǐ
shì shǐ
cì shǐ
pān shǐ
mén shǐ
jiān shǐ
fèng shǐ
yàn shǐ
xiāo shǐ
chǒu shǐ
shí shǐ
lì shǐ
cóng shǐ
xiǎo shǐ
刺史cìshǐ
(1) 古代官名，自汉设立本为监察郡县的官员，宋元以后沿用hAo86.为一州长官的别称
英feudal provincial or prefectural governor⒈ 古代官名。原为朝廷所派督察地方之官，后沿为地方官职名称。 汉武帝时，分全国为十三部(州)，部置刺史。 成帝改称州牧， 哀帝时复称刺史。 魏晋于要州置都督兼领刺史，职权益重。 隋炀帝、唐玄宗两度改州为郡，改称刺史为太守。后又改郡为州，称刺史，此后太守与刺史互名。 宋于州置知州，而无刺史职任，刺史之名仅为武臣升迁之阶。 元明废名， 清仅用为知州之别称。
引《汉书·百官公卿表上》：“武帝元封五年初置部刺史，掌奉詔条察州，秩六百石，员十三人。”
唐韩愈《论变盐法事宜状》：“其餘观察及诸州刺史、县令、録事、参军多至每月五十千。”
清顾炎武《日知录·隋以后刺史》：“汉之刺史犹今之巡按御史； 魏晋以下之刺史，犹今之总督； 隋以后之刺史，犹今之知府及直隶知州也。”
职官名。古代司地方纠察的官，后沿称地方长官，清时为知州的尊称。
1. 用有尖的东西插入：刺绣。刺伤。刺杀。
2. 暗杀：刺客。被刺。行刺。
3. 侦探，打听：刺探。
4. 用尖锐的话指出别人的坏处：讽刺。讥刺。
5. 尖锐像针的东西：芒刺。鱼刺。刺丛。
史读音：shǐ史shǐ(1)（名）历史：～学。(2)（名）古代掌管记载史事的官。(3)姓。