tīng jiàn
tīng zhèng
tīng chuāng
tīng mìng
tīng xī
tīng chán
tīng píng
tīng wén
tīng rán
tīng gǔ
tīng zuì
tīng bǐng
tīng jué
tīng líng
tīng gǔ
tīng rèn
tīng jué
tīng zhèng
tīng yíng
tīng shēng
tīng chén
tīng bīng
tīng cóng
tīng shì
tīng xiě
tīng shī
tīng lǚ
tīng dé
tīng huà
tīng yán
tīng què
tīng tīng
tīng cǎi
tīng háng
tīng xǔ
tīng chá
tīng hòu
tīng nà
tīng shuō
tīng zhěn
tīng diào
tīng kè
tīng yíng
tīng qǔ
tīng dǒng
tīng chāi
tīng jiào
tīng shěn
tīng zi
tīng néng
tīng shū
tīng yín
tīng lì
tīng biàn
tīng zhí
tīng cuò
tīng shòu
tīng shú
tīng lái
tīng sì
⒈ 亦作“听营”。亦作“听莹”。惶惑。
引《庄子·齐物论》：“是皇帝之所听荧也，而丘也何足以知之！”
成玄英疏：“听荧，疑惑不明之貌也。”
《北史·甄琛传》：“至使朝廷识者，听营其间。”
唐韩愈《送文畅师北游》诗：“僧时不听莹，若饮水救暍。”
清刘銮《五石瓠·孔相国救复社》：“姜公曰广时家居，曾语邑令郝锦云：‘ 孔此举最得体，但惜其乡人曾思索贿耳。’此则姜公之听荧也。”
听(1)（动）本义：用耳朵接受声音：用耳朵接受声音(2)（动）听从（劝告）；接受（意见）：～从｜～信。(3)（名）治理；判断：～政｜～讼。(4)（动）听凭；任凭：～其自然。(5)（名）〈方〉铁皮做的装食品、香烟等的罐子：一～香烟｜～装。
荧读音：yíng荧yíng(1)（形）〈书〉光亮微弱：～光。(2)（形）〈书〉眼光迷乱；疑惑：～惑。