tīng zhèng
tīng líng
tīng zi
tīng bǐng
tīng nà
tīng mìng
tīng lì
tīng shuō
tīng biàn
tīng shī
tīng shēng
tīng xiě
tīng lái
tīng rèn
tīng néng
tīng dé
tīng cuò
tīng bīng
tīng chāi
tīng tīng
tīng shòu
tīng jiàn
tīng hòu
tīng cǎi
tīng shū
tīng shěn
tīng yíng
tīng gǔ
tīng yín
tīng chá
tīng yán
tīng yíng
tīng zuì
tīng zhèng
tīng kè
tīng rán
tīng gǔ
tīng píng
tīng chuāng
tīng jiào
tīng dǒng
tīng zhí
tīng wén
tīng xī
tīng què
tīng shì
tīng jué
tīng sì
tīng jué
tīng chén
tīng zhěn
tīng huà
tīng diào
tīng chán
tīng shú
tīng qǔ
tīng lǚ
tīng cóng
tīng háng
tīng xǔ
dàng píng
yǎng píng
jù píng
xìn píng
bú píng
hán píng
bǎ píng
wú píng
lǐng píng
zhì píng
tīng píng
yīn píng
huà píng
guī píng
shì píng
lù píng
hù píng
zhào píng
mào píng
shì píng
dàn píng
jiǎo píng
fú píng
shāng píng
wén píng
rèn píng
yī píng
bù píng
gōng píng
听凭tīngpíng
(1) 听任;任凭
例听凭别人的摆布英allow;let⒈ 任凭。
引《警世通言·玉堂春落难逢夫》：“今后听凭玉堂春嫁人，并与本户无干，立此为照。”
《古今小说·杨八老越国奇逢》：“原来倭寇飘洋，也有个天数，听凭风势。”
《儒林外史》第二八回：“三位施主请自看，听凭拣那一处。”
杨朔《“阅微草堂”的真面目》：“他们租地主的地，全家就像卖了身子，听凭地主摆弄。”
沙汀《困兽记》二六：“难道你就听凭他摆布吗？”
任随、任凭。《儒林外史．第一四回》：「你若不信，我同你到下处去拿与你看。此外行李箱子内，听凭你搜。」也作「听任」。
听(1)（动）本义：用耳朵接受声音：用耳朵接受声音(2)（动）听从（劝告）；接受（意见）：～从｜～信。(3)（名）治理；判断：～政｜～讼。(4)（动）听凭；任凭：～其自然。(5)（名）〈方〉铁皮做的装食品、香烟等的罐子：一～香烟｜～装。
凭读音：píng[ píng ]1. 靠在东西上：凭栏。凭吊（对着遗迹怀念）。
2. 依靠，仗恃：凭借。凭靠。凭信。
3. 根据：凭票入场。
4. 证据：凭据。文凭。凭空。凭证。空口无凭。
5. 由着，听任：任凭。听凭。