tīng hòu
tīng shū
tīng mìng
tīng bīng
tīng huà
tīng néng
tīng rèn
tīng líng
tīng lái
tīng cóng
tīng cǎi
tīng zuì
tīng shú
tīng chén
tīng yíng
tīng tīng
tīng cuò
tīng zhèng
tīng dǒng
tīng shì
tīng gǔ
tīng píng
tīng shòu
tīng xī
tīng xiě
tīng chuāng
tīng kè
tīng jué
tīng zhí
tīng gǔ
tīng dé
tīng zhèng
tīng yíng
tīng zi
tīng jué
tīng chá
tīng lǚ
tīng rán
tīng yán
tīng jiàn
tīng qǔ
tīng zhěn
tīng chán
tīng shī
tīng bǐng
tīng chāi
tīng yín
tīng què
tīng sì
tīng diào
tīng jiào
tīng lì
tīng xǔ
tīng nà
tīng wén
tīng shēng
tīng biàn
tīng shěn
tīng shuō
tīng háng
bīng chāi
dài chà
liú chà
shū chà
chéng chà
gōu chà
jiān chāi
shǎo chà
chú chà
guān chāi
kàn chà
zhī chāi
zhēng chà
shí chā
chè chāi
tīng chāi
pǎo chà
féi chāi
kǎ chà
é chà
zhuā chāi
zhǒng chā
xuān chà
xiǎo chāi
diào chà
xuǎn chà
dǎ chà
piān chā
bù chà
yí chà
chū chāi
gāo chā
chán chà
bǔ chā
shì chā
wài chāi
quán chà
sè chā
nèi chà
yú chà
jiān chà
zá chà
wèi chà
dāng chāi
dié chà
huáng chà
tì chà
zhǎng chà
tián chà
fǔ chà
shí chà
qǐ chà
guān chāi
huà chà
diǎn chà
rì chā
shuāi chà
chōu chà
kǔ chāi
jià chā
xìn chāi
sī chà
pì chà
lì chà
qīn chāi
yóu chāi
huò chà
bào chà
cēn chà
yì chāi
wù chā
móu chà
shì chà
zǒu chà
shùn chā
dān chà
bèi chà
wéi chāi
chuǎn chà
měi chāi
xiāng chà
àn chà
gōng chā
jí chā
bāng chà
jiào chà
zhòng chà
děng chā
wēn chā
qiān chà
líng chà
luò chā
zòu chà
guò chà
shuí chà
jiàng chà
bàn chāi
hái chà
shēng chà
lā chà
xī chà
cēn cī
fāng chā
guāi chà
táng chāi
mì chà
míng chà
jūn chà
fèng chà
mǎ chà
jūn chà
xiāo chà
jiè chāi
fū chāi
yáng chā
jiàn chà
ā chà
xiāo chà
jiāo chāi
sàn chà
qiǎn chà
yōu chà
cāng chà
lín chà
tǎo chà
yā chà
yán chà
guǐ chà
nì chā
yáo chà
dào chāi
fáng chà
kē chà
fǎn chā
chǒu chà
yú chà
听差tīngchāi
(1) 旧指在机关或富人家里做杂活的男仆
英servant;office attendant;manservant⒈ 听从差遣；执役。
引明叶宪祖《鸾鎞记·觅赠》：“［丑］方纔丞相爷説，差官舍与我同去，不知是那一位官长？［末］就该是我听差。”
《红楼梦》第十四回：“又限明日一早传齐家人媳妇进府听差。”
阿英《流离》二：“小轮听差去了，我们只得乘小划船行。”
⒉ 旧时仆人的通称。
引鲁迅《彷徨·弟兄》：“他叫听差打电话给普悌思普大夫。”
曹禺《雷雨》第二幕：“这上上下下多少听差都得我支派，我忙不开，我可不能等。”
听候差使。
听(1)（动）本义：用耳朵接受声音：用耳朵接受声音(2)（动）听从（劝告）；接受（意见）：～从｜～信。(3)（名）治理；判断：～政｜～讼。(4)（动）听凭；任凭：～其自然。(5)（名）〈方〉铁皮做的装食品、香烟等的罐子：一～香烟｜～装。
差读音：chā,chà,chāi,cī[ chāi ]1. 派遣去做事：差遣。
2. 旧时称被派遣的人：差人。解差。
3. 被派遣去做的事：差事。公差。出差。