tīng tīng
tīng jiào
tīng dǒng
tīng què
tīng cóng
tīng shēng
tīng xiě
tīng qǔ
tīng líng
tīng shì
tīng shī
tīng zhí
tīng shěn
tīng yíng
tīng hòu
tīng lì
tīng nà
tīng chén
tīng gǔ
tīng dé
tīng xǔ
tīng néng
tīng yín
tīng gǔ
tīng diào
tīng shòu
tīng zi
tīng lǚ
tīng yíng
tīng bīng
tīng zuì
tīng huà
tīng jué
tīng sì
tīng shú
tīng shū
tīng zhèng
tīng chuāng
tīng píng
tīng háng
tīng yán
tīng zhěn
tīng mìng
tīng zhèng
tīng kè
tīng jiàn
tīng rán
tīng chāi
tīng chá
tīng jué
tīng cuò
tīng cǎi
tīng chán
tīng biàn
tīng lái
tīng bǐng
tīng rèn
tīng wén
tīng shuō
tīng xī
diān chén
liú chén
míng chén
kōng chén
shēng chén
miè chén
píng chén
zhuàng chén
sǐ chén
shēn chén
lèng chén
shuǐ chén
hān chén
huī chén
yuān chén
xiāo chén
yān chén
dīng chén
piāo chén
xuè chén
tǐ chén
fú chén
jī chén
gōu chén
fēi chén
jù chén
sēn chén
xuán chén
mí chén
hēi chén
jìn chén
qū chén
dī chén
fān chén
lù chén
yuān chén
yīn chén
gǔ chén
shè chén
ěr chén
xiāo chén
yú chén
fàng chén
hūn chén
kǒu chén
yǎo chén
yōu chén
xī chén
dú chén
lǜ chén
tīng chén
⒈ 静听；细听。
引宋黄庭坚《定风波》词：“上客休辞酒浅深， 素儿歌里细听沉。”
金董解元《西厢记诸宫调》卷四：“窗下立了多时，听沉了一晌，流泪湿却胭脂。”
元无名氏《盆儿鬼》第三折：“我听沉了多半晌，观瞻了四週围。”
静听、细听。
听(1)（动）本义：用耳朵接受声音：用耳朵接受声音(2)（动）听从（劝告）；接受（意见）：～从｜～信。(3)（名）治理；判断：～政｜～讼。(4)（动）听凭；任凭：～其自然。(5)（名）〈方〉铁皮做的装食品、香烟等的罐子：一～香烟｜～装。
沉读音：chén沉chén(1)（动）（在水里）往下落（跟‘浮’相对）：石～大海。(2)（动）使降落；向下放（多指抽象事物）：～得住气｜把脸一～。(3)（形）（程度）深：～醉｜～痛。(4)（形）分量重：这东西很～。(5)（形）感觉沉重（不舒服）：头～。