shuāng yuān
shuāng rù
shuāng yǎn
shuāng zuǒ
shuāng zuò
shuāng chèng
shuāng dàng
shuāng bìn
shuāng jīn
shuāng yú
shuāng nán
shuāng lóng
shuāng fèng
shuāng lù
shuāng shèng
shuāng liú
shuāng dǎ
shuāng mén
shuāng zhēn
shuāng tāi
shuāng zhēn
shuāng ruǐ
shuāng chóng
shuāng tái
shuāng shù
shuāng shēng
shuāng miào
shuāng yuè
shuāng huán
shuāng guì
shuāng kuǎn
shuāng gōu
shuāng xiáo
shuāng shū
shuāng shǒu
shuāng tiāo
shuāng xiù
shuāng jié
shuāng shà
shuāng qī
shuāng fèng
shuāng liǎn
shuāng é
shuāng chán
shuāng luó
shuāng é
shuāng chéng
shuāng wén
shuāng jiè
shuāng lián
shuāng mù
shuāng dāo
shuāng xīng
shuāng fú
shuāng lín
shuāng míng
shuāng gān
shuāng jiān
shuāng máo
shuāng shuāng
shuāng gàng
shuāng xǐ
shuāng bì
shuāng jǐng
shuāng jiāo
shuāng tóng
shuāng guān
shuāng táng
shuāng guī
shuāng yíng
shuāng wěi
shuāng quán
shuāng xī
shuāng měi
shuāng què
shuāng shù
shuāng jiǎo
shuāng huáng
shuāng xiǎng
shuāng lǐ
shuāng zhù
shuāng fāng
shuāng gōu
shuāng xī
shuāng biān
shuāng jù
shuāng bì
shuāng méi
shuāng fēi
shuāng liào
shuāng gǎng
shuāng suō
shuāng bǐ
shuāng huán
shuāng shé
shuāng zhòu
shuāng wān
shuāng yì
shuāng guǐ
shuāng xìng
shuāng yù
shuāng shēng
shuāng zhū
shuāng móu
shuāng qīng
shuāng yǔ
shuāng qiǎng
shuāng diào
shuāng gōng
⒈ 一对鸳鸯。常用以比喻夫妻。
引北周庾信《彭城公夫人尒朱氏墓志铭》：“偃松千古，无寡鹤之悲；文梓百寻，还见双鸳之集。”
倪璠注引《列异传》：“宋康王埋韩冯夫妇，宿昔文梓生，有鸳鸯雌雄各一，恒栖树上，声音感人。”
宋高观国《玉楼春》词：“棹沉云去情千里，愁压双鸳飞不起。”
⒉ 指女子的一双绣鞋。
引宋吴文英《风入松》词：“惆悵双鸳不到，幽阶一夜苔生。”
宋李演《醉桃源》词：“双鸳初放步云轻，香帘蒸未晴。”
双shuāng(1)本义：（形）一对；两个（多为对称的；跟“单”相对）：（形）一对；两个（多为对称的；跟“单”相对）(2)（名）用于成对的东西：买～袜子。(3)（形）偶数的（跟“单”相对）：～号。(4)（形）加倍的：～料｜～份。(5)姓。
鸳读音：yuān[ yuān ]1. 〔鸳鸯〕水鸟，比鸭小，栖息于池沼之上，雌雄常在一起。民间传说和文学上用来喻夫妻；又用来称成偶的东西，如“鸳鸯剑”。简称“鸳”，如“鸳侣”（喻夫妻）。
2. （鴛）