shuāng měi
shuāng zhēn
shuāng qiǎng
shuāng jiān
shuāng liú
shuāng quán
shuāng shū
shuāng zhòu
shuāng táng
shuāng mén
shuāng xiǎng
shuāng gàng
shuāng jiè
shuāng mù
shuāng zhù
shuāng xiáo
shuāng shēng
shuāng zuǒ
shuāng é
shuāng xīng
shuāng chóng
shuāng zhēn
shuāng dǎ
shuāng yù
shuāng xìng
shuāng yuè
shuāng chéng
shuāng shèng
shuāng xiù
shuāng shēng
shuāng huán
shuāng liǎn
shuāng zhū
shuāng guī
shuāng rù
shuāng tiāo
shuāng jiāo
shuāng dāo
shuāng xī
shuāng shǒu
shuāng bì
shuāng lóng
shuāng xǐ
shuāng chèng
shuāng nán
shuāng jié
shuāng ruǐ
shuāng lù
shuāng míng
shuāng móu
shuāng gǎng
shuāng shé
shuāng fāng
shuāng guǐ
shuāng què
shuāng shuāng
shuāng gōu
shuāng fèng
shuāng fèng
shuāng huáng
shuāng tái
shuāng zuò
shuāng wěi
shuāng tāi
shuāng huán
shuāng suō
shuāng gōu
shuāng dàng
shuāng lǐ
shuāng máo
shuāng yǎn
shuāng tóng
shuāng é
shuāng shù
shuāng lián
shuāng luó
shuāng yuān
shuāng miào
shuāng diào
shuāng fú
shuāng xī
shuāng wān
shuāng bìn
shuāng guān
shuāng lín
shuāng jīn
shuāng gān
shuāng qī
shuāng guì
shuāng qīng
shuāng bì
shuāng shù
shuāng biān
shuāng méi
shuāng liào
shuāng jù
shuāng yǔ
shuāng wén
shuāng chán
shuāng gōng
shuāng fēi
shuāng shà
shuāng jiǎo
shuāng yú
shuāng yíng
shuāng kuǎn
shuāng yì
shuāng bǐ
shuāng jǐng
⒈ 一子兼祧两房。俗称两房合一子。
引李六如《六十年的变迁》第一卷第一章：“你也讨过小吧！生了男孩，如果有两个，承继一个给我，若是一个就双祧！”
沙汀《困兽记》四：“虽然名义上是双祧，当一想到他还有个妻子的时候，她就感到了屈辱。”
双shuāng(1)本义：（形）一对；两个（多为对称的；跟“单”相对）：（形）一对；两个（多为对称的；跟“单”相对）(2)（名）用于成对的东西：买～袜子。(3)（形）偶数的（跟“单”相对）：～号。(4)（形）加倍的：～料｜～份。(5)姓。
祧读音：tiāo祧tiāo(1)〈书〉(2)（名）古代称祭远祖的庙。(3)（动）后来指承继先代。(4)（动）把隔了几代的祖宗的神主迁利远祖庙里。