shuāng chéng
shuāng biān
shuāng lián
shuāng jù
shuāng huán
shuāng jǐng
shuāng yuān
shuāng yǔ
shuāng wén
shuāng é
shuāng tāi
shuāng lù
shuāng guī
shuāng guì
shuāng zuǒ
shuāng lǐ
shuāng dāo
shuāng qīng
shuāng jiǎo
shuāng zhēn
shuāng fèng
shuāng jīn
shuāng shēng
shuāng shù
shuāng huán
shuāng yíng
shuāng gàng
shuāng liú
shuāng jié
shuāng xiù
shuāng wān
shuāng měi
shuāng shà
shuāng méi
shuāng suō
shuāng ruǐ
shuāng máo
shuāng é
shuāng liào
shuāng zhū
shuāng xī
shuāng jiāo
shuāng xiáo
shuāng gān
shuāng luó
shuāng xī
shuāng bìn
shuāng shuāng
shuāng táng
shuāng yù
shuāng huáng
shuāng qiǎng
shuāng zhēn
shuāng shǒu
shuāng xǐ
shuāng tái
shuāng guān
shuāng móu
shuāng zhù
shuāng miào
shuāng bì
shuāng liǎn
shuāng shēng
shuāng kuǎn
shuāng gǎng
shuāng wěi
shuāng què
shuāng mù
shuāng fèng
shuāng guǐ
shuāng nán
shuāng jiè
shuāng fú
shuāng zuò
shuāng quán
shuāng shé
shuāng míng
shuāng lóng
shuāng jiān
shuāng shū
shuāng fāng
shuāng shù
shuāng yú
shuāng yuè
shuāng bì
shuāng tiāo
shuāng gōng
shuāng chán
shuāng xiǎng
shuāng chèng
shuāng diào
shuāng shèng
shuāng qī
shuāng dàng
shuāng zhòu
shuāng lín
shuāng xìng
shuāng chóng
shuāng tóng
shuāng gōu
shuāng rù
shuāng bǐ
shuāng yì
shuāng gōu
shuāng fēi
shuāng xīng
shuāng yǎn
shuāng mén
shuāng dǎ
⒈ 两眼。
引唐杜甫《天育骠图歌》：“毛为緑縹两耳黄，眼有紫燄双瞳方。”
《儿女英雄传》第二五回：“世上这般双瞳如豆，一叶迷山的，以至糊涂下人，又有几个深明大义的呢？”
⒉ 重瞳，两个眸子。
引晋王嘉《拾遗记·员峤山》：“人皆双瞳，修眉长耳。”
唐李白《登广武古战场怀古》诗：“项王气盖世，紫电明双瞳。”
王琦注引《史记·项羽本纪》：“闻项羽亦重瞳子。”
清毛祥麟《对山馀墨·巫觋》：“或谬託双瞳，或揑称鬼附，妄论休咎，武断死生。”
双shuāng(1)本义：（形）一对；两个（多为对称的；跟“单”相对）：（形）一对；两个（多为对称的；跟“单”相对）(2)（名）用于成对的东西：买～袜子。(3)（形）偶数的（跟“单”相对）：～号。(4)（形）加倍的：～料｜～份。(5)姓。
瞳读音：tóng瞳tóng（名）瞳孔；眼球中心的圆孔。通称瞳人。