yá lǐng
yá mò
yá fēn
yá yá
yá xiàn
yá chán
yá yín
yá liū
yá shān
yá kǎn
yá àn
yá zhài
yá guǎng
yá pàn
yá sì
yá yín
yá cí
yá kǒu
yá shì
yá yǎn
yá jì
yá lüè
yá mù
yá guō
yá gǔ
yá bì
yá yuān
yá jiǎn
yá hè
yá yán
yá qiáo
yá gōng
yá chái
yá zhàng
yá xié
yá jǐng
yá mì
yá yì
duì àn
bāng àn
jiā àn
wéi àn
liè àn
ào àn
pāi àn
wěi àn
yán àn
yǐn àn
tuí àn
yáo àn
bó àn
qì àn
míng àn
kēng àn
suí àn
qiáng àn
léi àn
sào àn
hù àn
chǔ àn
zuǒ àn
pán àn
gé àn
hǎi àn
lǒng àn
liǎng àn
yù àn
bà àn
dī àn
niè àn
fēng àn
chā àn
wù àn
chéng àn
jué àn
bǎn àn
suì àn
biān àn
mí àn
kǒu àn
lín àn
què àn
yí àn
qí àn
pàn àn
qīng àn
hú àn
qǐ àn
le àn
pàn àn
dēng àn
yán àn
niè àn
dī àn
yá àn
piān àn
ào àn
zhǎn àn
kāi àn
mù àn
yá àn
xíng àn
hé àn
jué àn
shān àn
hú àn
yì àn
léng àn
hé àn
mǒ àn
yá àn
xíng àn
liǔ àn
gāo àn
lí àn
guǎng àn
dài àn
fǎ àn
bǐ àn
tú àn
tián àn
kēng àn
kuí àn
guī àn
shàng àn
chì àn
kào àn
yīn àn
yě àn
hù àn
dào àn
wú àn
jiāo àn
duàn àn
qì àn
xuān àn
fēng àn
cǐ àn
jué àn
jīn àn
táng àn
yān àn
⒈ 山崖、堤岸。
引北魏郦道元《水经注·河水一》：“其道艰阻，崖岸险絶。”
《南史·康绚传》：“或谓江淮多蛟，能乘风雨，决坏崖岸。”
唐张鷟《游仙窟》：“深谷带地，凿穿崖岸之形；高岭横天，刀削岗峦之势。”
徐迟《三峡记》：“因为崖岸壁立，险峻、嶙峋的石壁上找不到一块可以平放三角架的地方。”
⒉ 晋袁宏《后汉纪·献帝纪二》：“同郡陈仲举名重当时，乡里后进莫不造謁， 邵独不诣。
引蕃谓人曰：‘长幼之序不可废也， 许君欲废之乎？’ 邵曰：‘ 陈侯崖岸高峻，百谷莫得而往。’遂不造焉。”
后因以喻人严肃端庄。 《北史·崔儦传》：“若每谓其子曰：‘ 卢思道、崔儦杳然崖岸，吾所重也，汝其师之。’”
⒊ 矜庄；孤高。
引宋曾巩《故翰林侍读学士钱公墓志铭》：“公平居乐易，无崖岸，及至有所特立，人固有所不能及者。”
《明史·杨荣传》：“性喜宾客，虽贵盛无稍崖岸，士多归心焉。”
⒋ 边际。
引宋王安石《上杜学士言开河书》：“伏惟执事，聪明辨智，天下之事，小之为无间，大之为无崖岸，悉已讲而明之矣。”
⒌ 引申为操守，节概。
引清李渔《凰求凤·画策》：“一个男子汉，大丈夫，也要立些崖岸。难道为着一个女子，好去投河上弔不成。”
高峻的山坡或水边。
崖(1)（名）山石或高地的陡立的侧面：～岸｜～壁｜～略。(2)（名）边际：云～。
岸读音：àn岸àn(1)（名）江河湖海等水边的陆地：彼～｜海～｜～边｜口～。(2)（形）〈书〉高大；高傲：伟～｜傲～｜魁～。