xīn hèn
wǔ hèn
suān hèn
gǔ hèn
jiā hèn
tūn hèn
chàng hèn
qiào hèn
niǔ hèn
liàn hèn
cán hèn
gěng hèn
duì hèn
huǐ hèn
jīng hèn
wéi hèn
cǎn hèn
pò hèn
gǎn hèn
cái hèn
yí hèn
chóu hèn
hài hèn
yǐn hèn
jí hèn
hòu hèn
tòng hèn
chóu hèn
bēi hèn
āi hèn
fēng hèn
chēn hèn
shēn hèn
yì hèn
guài hèn
qiè hèn
fèn hèn
tàn hèn
yàng hèn
mào hèn
kè hèn
sān hèn
xuě hèn
jì hèn
nǎo hèn
qī hèn
yú hèn
yí hèn
qì hèn
hàn hèn
kǔ hèn
cháng hèn
jī hèn
huì hèn
jì hèn
fēi hèn
rú hèn
jī hèn
yàn hèn
gù hèn
bǎi hèn
zēng hèn
cāi hèn
jī hèn
wǎn hèn
huái hèn
jì hèn
chūn hèn
juàn hèn
qī hèn
zhuī hèn
sī hèn
jì hèn
chù hèn
jī hèn
bào hèn
zǔ hèn
liú hèn
jì hèn
yǐn hèn
xiū hèn
kǎi hèn
chēn hèn
ào hèn
zhòng hèn
qíng hèn
yuàn hèn
fā hèn
zèng hèn
bié hèn
nù hèn
kě hèn
dú hèn
xián hèn
shěn hèn
chuàng hèn
fèn hèn
nǎo hèn
dào hèn
hán hèn
kuì hèn
bào hèn
fù hèn
sù hèn
yōu hèn
dù hèn
àn hèn
chóu hèn
jiě hèn
dìng hèn
dǔ hèn
yuān hèn
xián hèn
tòng hèn
lí hèn
dài hèn
妒恨dùhèn
(1) 忌妒并怨恨
例他一点也不妒恨赵昌.英be jealous⒈ 亦作“妬恨”。妒忌怨恨。
引《隋书·儒林传·刘焯》：“后因国子释奠，与炫二人论义，深挫诸儒，咸怀妬恨，遂为飞章所谤。”
叶圣陶《未厌集·遗腹子》：“‘倒是个多子多孙的！’大太太这么想，自然含着妒恨的意味，但其间不无宽慰的成分。”