cán huáng
cán bào
cán dé
cán hàn
cán dīng
cán xiū
cán shùn
cán kǎi
cán hǎi
cán jiù
cán tì
cán nǜ
cán sǒng
cán chàng
cán fù
cán wǎn
cán fú
cán qǐ
cán zuò
cán zuì
cán jué
cán nǎn
cán lìn
cán gǎn
cán nǎn
cán jīng
cán zhuó
cán cè
cán cù
cán fèn
cán xìng
cán bēi
cán sè
cán zhèn
cán miǎn
cán jù
cán jí
cán kuì
cán qiè
cán jǔ
cán hèn
cán huì
cán chǐ
cán jì
cán jù
cán zè
cán huì
cán hé
cán huáng
cán tàn
cán niǔ
cán fèn
cán tiǎn
cán hài
cán bù
cán yán
cán nù
cán yǐn
cán fú
cán lì
cán nè
cán tiǎn
cán huǐ
cán xiè
cán hún
cán kuì
huái hèn
jī hèn
jī hèn
jì hèn
shēn hèn
cán hèn
sān hèn
nǎo hèn
duì hèn
chàng hèn
qì hèn
fēng hèn
jì hèn
yàng hèn
fēi hèn
nǎo hèn
qiào hèn
cǎn hèn
cāi hèn
bēi hèn
āi hèn
cái hèn
yí hèn
sù hèn
kè hèn
yǐn hèn
xīn hèn
chēn hèn
huì hèn
wǔ hèn
jī hèn
jiě hèn
dìng hèn
bào hèn
chóu hèn
xiū hèn
chóu hèn
tūn hèn
qī hèn
chuàng hèn
zhòng hèn
àn hèn
jì hèn
gù hèn
lí hèn
qiè hèn
ào hèn
bào hèn
juàn hèn
liàn hèn
gěng hèn
jí hèn
jiā hèn
kuì hèn
suān hèn
yuàn hèn
rú hèn
huǐ hèn
fā hèn
cháng hèn
dǔ hèn
xián hèn
gǎn hèn
yì hèn
dù hèn
jīng hèn
tòng hèn
pò hèn
kǔ hèn
tàn hèn
bǎi hèn
tòng hèn
zēng hèn
nù hèn
fèn hèn
xián hèn
zǔ hèn
niǔ hèn
gǔ hèn
kě hèn
dú hèn
kǎi hèn
zhuī hèn
qíng hèn
jì hèn
hòu hèn
yàn hèn
shěn hèn
yí hèn
guài hèn
chēn hèn
wéi hèn
mào hèn
xuě hèn
yuān hèn
chù hèn
jī hèn
yǐn hèn
wǎn hèn
bié hèn
chóu hèn
hài hèn
hán hèn
fù hèn
fèn hèn
yōu hèn
liú hèn
dào hèn
jì hèn
hàn hèn
dài hèn
sī hèn
chūn hèn
qī hèn
yú hèn
zèng hèn
⒈ 亦作“慙恨”。
⒉ 羞愧遗憾。
引《后汉书·祭肜传》：“吾蒙国厚恩，奉使不称，微绩不立，身死诚惭恨。”
⒊ 羞愧忿恨。
引唐韩愈《顺宗实录五》：“﹝夏卿﹞摆袖引身而去， 执谊大慙恨。”
明方孝孺《答张廷璧书》：“如吾子所戏，粉饰绘画，以为古人復生，令人惭恨。”
惭愧悔恨。
惭cán（形）惭愧；因为自己有缺点、做错了事或未能尽到责任而感到不安：大言不～。
恨读音：hèn恨hèn(1)（动）仇视；怨恨：～入骨髓｜～之入骨。(2)（动）悔恨；不称心：～事｜遗～。