liú hèn
yàn hèn
jī hèn
xuě hèn
ào hèn
qī hèn
bēi hèn
tūn hèn
kè hèn
jí hèn
qì hèn
rú hèn
gěng hèn
jì hèn
gǔ hèn
wéi hèn
hài hèn
wǔ hèn
fèn hèn
cāi hèn
bào hèn
wǎn hèn
bié hèn
jī hèn
yàng hèn
jì hèn
āi hèn
pò hèn
zhòng hèn
cǎn hèn
yuàn hèn
duì hèn
nǎo hèn
sān hèn
fēi hèn
dào hèn
yǐn hèn
yí hèn
xiū hèn
àn hèn
dài hèn
guài hèn
fèn hèn
fù hèn
jì hèn
cháng hèn
hàn hèn
tòng hèn
chēn hèn
niǔ hèn
jī hèn
cái hèn
jì hèn
zǔ hèn
huái hèn
xián hèn
jīng hèn
qíng hèn
xián hèn
huì hèn
fēng hèn
jī hèn
kě hèn
chóu hèn
zhuī hèn
lí hèn
chēn hèn
qiào hèn
xīn hèn
kǎi hèn
jiě hèn
huǐ hèn
cán hèn
shēn hèn
bǎi hèn
sù hèn
suān hèn
dù hèn
kuì hèn
sī hèn
nù hèn
dǔ hèn
yì hèn
gù hèn
yǐn hèn
yōu hèn
juàn hèn
chūn hèn
yuān hèn
zèng hèn
qī hèn
nǎo hèn
dìng hèn
bào hèn
gǎn hèn
fā hèn
liàn hèn
hán hèn
chù hèn
jì hèn
tòng hèn
zēng hèn
chuàng hèn
tàn hèn
qiè hèn
kǔ hèn
chóu hèn
yú hèn
chàng hèn
jiā hèn
hòu hèn
mào hèn
chóu hèn
dú hèn
shěn hèn
yí hèn
⒈ 违逆；反对。
引《汉书·刘向传》：“称誉者登进，忤恨者诛伤。”
王先谦补注引王念孙曰：“恨，读为‘很’。忤，逆也；很，违也。谓与王凤相违逆，非谓相怨恨也。”
《魏书·刘洁传》：“诸阿附者登长，忤恨者黜免。”
《明史·宦官传一·王振》：“所忤恨，輒加罪謫。”