kè guān
kè shòu
kè dǐ
kè yuán
kè chǔ
kè chén
kè chuáng
kè lǐ
kè liú
kè xīng
kè xíng
kè xié
kè sǐ
kè táng
kè piào
kè guǎn
kè jiā
kè jiàng
kè hèn
kè shè
kè cì
kè gēng
kè páo
kè jiē
kè nǚ
kè fāng
kè zhǔ
kè nán
kè jì
kè duì
kè yàn
kè tíng
kè dì
kè hún
kè guān
kè sù
kè ér
kè lǚ
kè sī
kè niǎo
kè dōng
kè chuāng
kè yóu
kè jí
kè jiǎ
kè chǎng
kè bìn
kè shuì
kè tīng
kè cháo
kè yòng
kè sēng
kè yàn
kè jūn
kè jí
kè yì
kè rén
kè qīng
kè cāng
kè yóu
kè tíng
kè lú
kè wèi
kè mǎn
kè biǎn
kè qi
kè huò
kè yī
kè fàn
kè dào
kè róng
kè chóu
kè guān
kè yùn
kè biān
kè chéng
kè chuàn
kè shěng
kè yōng
kè xiāo
kè dīng
kè lù
kè huái
kè lèi
kè shì
kè fāng
kè náng
kè chuán
kè xí
kè chuán
kè lǐ
kè bīng
kè fàn
kè fèng
kè cháng
kè niàn
kè zhōng
kè xīn
kè zuò
kè cáo
kè xiāng
kè qīn
kè tào
kè zōng
kè jù
kè bāng
kè jī
kè chá
kè fǎng
kè jīng
kè lún
kè zǐ
kè jū
kè sōu
kè zhàn
kè fù
kè mèng
kè fáng
kè bāng
kè qǐn
kè zhǒng
kè qíng
kè chàng
kè zhàn
kè hù
kè yù
kè huǒ
kè shēn
kè shāng
kè zhěn
kè shí
kè bìn
kè duì
kè cì
kè zuò
kè sù
kè kuàng
kè dān
kè fú
kè shuǐ
kè zhōu
kè diàn
kè chē
kè zhàng
kè tǐ
kè tǔ
kè suì
kè mín
kè cháng
suān hèn
chóu hèn
qì hèn
qī hèn
jí hèn
qiè hèn
huái hèn
wéi hèn
lí hèn
qíng hèn
fù hèn
rú hèn
zǔ hèn
cǎn hèn
bié hèn
jì hèn
shěn hèn
mào hèn
zhuī hèn
jì hèn
xiū hèn
dú hèn
juàn hèn
tòng hèn
jì hèn
kè hèn
yì hèn
nù hèn
chēn hèn
yàng hèn
bēi hèn
yàn hèn
kǎi hèn
fēng hèn
bào hèn
chuàng hèn
gǎn hèn
yuān hèn
gù hèn
jì hèn
jī hèn
dài hèn
fèn hèn
liú hèn
huǐ hèn
yú hèn
jì hèn
qī hèn
fèn hèn
jī hèn
bǎi hèn
kuì hèn
liàn hèn
cán hèn
tàn hèn
sù hèn
qiào hèn
dìng hèn
zēng hèn
tūn hèn
dù hèn
àn hèn
āi hèn
sī hèn
cháng hèn
kǔ hèn
yōu hèn
xuě hèn
yí hèn
fā hèn
shēn hèn
yuàn hèn
guài hèn
cāi hèn
nǎo hèn
xián hèn
chēn hèn
gěng hèn
chù hèn
xīn hèn
hàn hèn
jī hèn
hài hèn
sān hèn
cái hèn
tòng hèn
jīng hèn
nǎo hèn
xián hèn
jiě hèn
bào hèn
yǐn hèn
wǔ hèn
jiā hèn
wǎn hèn
hòu hèn
zèng hèn
gǔ hèn
hán hèn
chàng hèn
huì hèn
zhòng hèn
jī hèn
yǐn hèn
duì hèn
fēi hèn
chóu hèn
niǔ hèn
yí hèn
dào hèn
kě hèn
chóu hèn
pò hèn
chūn hèn
ào hèn
dǔ hèn
⒈ 游子的愁思。
引唐李端《送刘侍郎》诗：“几人同去谢宣城，未及酬恩隔死生。唯有夜猿知客恨， 嶧阳溪路第三声。”
唐周存《授衣赋》：“感虫鸣之促织，念客恨之衣裘。”
⒉ 游子发愁。
引唐郑谷《蜀中》诗之一：“江楼客恨黄梅后，村落人歌紫芋间。”
游子的愁苦、憾恨。
客kè(1)（名）客人：宾～｜请～｜会～｜家里来～了。(2)（名）旅客：～车｜～店。(3)（形）寄居或迁居外地的（人）：～居｜～籍｜作～他乡。(4)（名）客商：珠宝～。(5)（名）顾客：乘～｜～满。(6)（名）对某些奔走各地从事某种活动的人的称呼：说～｜政～｜侠～。(7)（形）在人类意识外独立存在的：～观｜～体。(8)〈方〉量词；用于论份儿出售的食品饮料：一～饭｜三～冰激凌。
恨读音：hèn恨hèn(1)（动）仇视；怨恨：～入骨髓｜～之入骨。(2)（动）悔恨；不称心：～事｜遗～。