huǐ gǎi
huǐ lì
huǐ cán
huǐ hèn
huǐ lìn
huǐ bèi
huǐ ài
huǐ kǒu
huǐ jù
huǐ mèn
huǐ hūn
huǐ wù
huǐ huò
huǐ qí
huǐ wù
huǐ fú
huǐ hàn
huǐ guò
huǐ yuàn
huǐ jǔ
huǐ yuē
huǐ ào
huǐ xiè
huǐ dùn
huǐ tàn
huǐ qīn
huǐ qiān
huǐ chàng
huǐ lài
huǐ chǐ
huǐ xīn
huǐ yóu
huǐ jiù
huǐ zhì
huǐ qì
huǐ huì
huǐ wáng
huǐ lìn
huǐ zuì
jī hèn
yí hèn
nǎo hèn
suān hèn
chēn hèn
niǔ hèn
yǐn hèn
tàn hèn
yì hèn
huái hèn
jī hèn
qíng hèn
xián hèn
jīng hèn
jì hèn
dào hèn
tūn hèn
qiào hèn
wéi hèn
mào hèn
fù hèn
cǎn hèn
jì hèn
jī hèn
chuàng hèn
tòng hèn
fēng hèn
shěn hèn
hòu hèn
zhuī hèn
sān hèn
sù hèn
yàng hèn
kè hèn
yuàn hèn
jiě hèn
dú hèn
juàn hèn
kǎi hèn
xián hèn
gù hèn
bēi hèn
hài hèn
chóu hèn
guài hèn
bǎi hèn
gǎn hèn
gěng hèn
jì hèn
rú hèn
yí hèn
dìng hèn
cái hèn
wǔ hèn
nǎo hèn
yàn hèn
āi hèn
qì hèn
zēng hèn
fèn hèn
bié hèn
àn hèn
nù hèn
sī hèn
pò hèn
liú hèn
zǔ hèn
yōu hèn
jì hèn
liàn hèn
fā hèn
gǔ hèn
jì hèn
hàn hèn
qī hèn
fèn hèn
dài hèn
yuān hèn
qiè hèn
yǐn hèn
dǔ hèn
chóu hèn
kuì hèn
duì hèn
chù hèn
tòng hèn
zhòng hèn
zèng hèn
qī hèn
xīn hèn
cán hèn
huǐ hèn
xiū hèn
xuě hèn
jiā hèn
bào hèn
cháng hèn
hán hèn
jī hèn
ào hèn
chēn hèn
shēn hèn
chàng hèn
yú hèn
huì hèn
lí hèn
chóu hèn
jí hèn
dù hèn
chūn hèn
bào hèn
cāi hèn
kě hèn
kǔ hèn
fēi hèn
wǎn hèn
悔恨huǐhèn
(1) 对过去的.事后悔怨恨
例悔恨自己的错误英regret deeply;deplore;repent;be remorseful⒈ 懊悔。
引《史记·孝武本纪》：“天子既诛文成，后悔恨其早死，惜其方不尽，及见欒大，大悦。”
北齐颜之推《颜氏家训·杂艺》：“﹝王褒﹞犹以书工，崎嶇碑碣之间，辛苦笔砚之役，尝悔恨曰：‘假使吾不知书，可不至今日邪？’”
宋苏轼《代张方平谏用兵书》：“且意陛下他日亲见用兵之害，必将哀痛悔恨而追咎左右。”
元张可久《点绛唇·翻归去来辞》套曲：“虽休官早，悔恨来迟。”
曹禺《雷雨》第一幕：“他像似总在悔恨自己过去铸成的错误。”
反悔怨恨。