fèn lì
fèn qì
fèn yán
fèn wěi
fèn lì
fèn bīng
fèn xìng
fèn jí
fèn dòu
fèn zhì
fèn dì
fèn jī
fèn xì
fèn fèn
fèn sù
fèn zhì
fèn sàng
fèn hàn
fèn yì
fèn zào
fèn zhèng
fèn zhì
fèn jí
fèn zhēng
fèn yuān
fèn jìng
fèn zào
fèn rán
fèn fèn
fèn yù
fèn fā
fèn mèn
fèn cè
fèn yù
fèn yùn
fèn chù
fèn tòng
fèn dòu
fèn zhì
fèn duì
fèn ài
fèn yuàn
fèn lèi
fèn nù
fèn dú
fèn xì
fèn sāi
fèn hèn
dǔ hèn
jì hèn
huì hèn
jì hèn
bǎi hèn
wéi hèn
zēng hèn
kǎi hèn
zǔ hèn
sī hèn
fèn hèn
jī hèn
dìng hèn
niǔ hèn
sù hèn
gěng hèn
shēn hèn
jiě hèn
cái hèn
dào hèn
chóu hèn
jì hèn
āi hèn
pò hèn
hán hèn
yú hèn
zhuī hèn
qiè hèn
chàng hèn
xián hèn
fēi hèn
dú hèn
qī hèn
kuì hèn
yì hèn
wǎn hèn
hòu hèn
bēi hèn
ào hèn
bié hèn
fā hèn
hàn hèn
chù hèn
xuě hèn
bào hèn
shěn hèn
nǎo hèn
chóu hèn
fù hèn
dù hèn
liàn hèn
chuàng hèn
jīng hèn
tàn hèn
cǎn hèn
suān hèn
qiào hèn
yàng hèn
fēng hèn
yōu hèn
cāi hèn
kè hèn
duì hèn
chóu hèn
rú hèn
xīn hèn
yuàn hèn
xiū hèn
jī hèn
tòng hèn
yuān hèn
dài hèn
cán hèn
sān hèn
chūn hèn
chēn hèn
àn hèn
jí hèn
fèn hèn
bào hèn
huǐ hèn
jī hèn
gǔ hèn
chēn hèn
qī hèn
gù hèn
hài hèn
nù hèn
cháng hèn
liú hèn
zèng hèn
xián hèn
juàn hèn
guài hèn
lí hèn
nǎo hèn
gǎn hèn
tòng hèn
yàn hèn
yǐn hèn
qì hèn
yí hèn
kǔ hèn
qíng hèn
jì hèn
yǐn hèn
jì hèn
wǔ hèn
tūn hèn
huái hèn
zhòng hèn
jiā hèn
kě hèn
mào hèn
jī hèn
yí hèn
⒈ 忿怒怨恨。 《汉书·赵充国传》：“岑父母求钱财亡已，忿恨相告。
引岑坐非子免，国除。”
汉阮瑀《为曹公作书与孙权》：“既惧患至，兼怀忿恨，不能復远度孤心，近虑事势。”
宋罗大经《鹤林玉露》卷八：“李太白《去妇词》……古今以为絶唱，然以余观之，特忿恨决絶之词耳。”
茅盾《子夜》三：“吴荪甫那一股又忿恨又苦闷的神色，很使竹斋吃了一惊。”
愤怒怨恨。
忿fèn(1)同“愤”：～怒｜～恨｜～詈｜～恚。(2)见〔不忿〕、〔气不忿儿〕。
恨读音：hèn恨hèn(1)（动）仇视；怨恨：～入骨髓｜～之入骨。(2)（动）悔恨；不称心：～事｜遗～。