jì bì
jì chén
jì shí
jì jí
jì hèn
jì jí
jì mén
jì zì
jì wǔ
jì kè
jì dú
jì hài
jì yòng
jì kǒu
jì qián
jì du
jì zuò
jì huì
jì yàn
jì kè
jì jìn
jì nǎi
jì zhāi
jì zēng
jì sú
jì dàn
jì yuàn
jì suì
jì zhì
jì zhēn
jì cái
jì rì
jì shèng
jì huì
jì mào
jì shí
jì suì
jì dù
jì è
jì biǎn
jì fèn
sī hèn
zēng hèn
hòu hèn
fā hèn
gěng hèn
cǎn hèn
chēn hèn
gǎn hèn
chóu hèn
wǎn hèn
dù hèn
liú hèn
qíng hèn
mào hèn
chóu hèn
jiě hèn
yǐn hèn
gǔ hèn
nù hèn
qì hèn
fèn hèn
zǔ hèn
qī hèn
niǔ hèn
sān hèn
jī hèn
cāi hèn
gù hèn
hài hèn
xián hèn
jiā hèn
bǎi hèn
jī hèn
dǔ hèn
chūn hèn
yuān hèn
wéi hèn
āi hèn
cán hèn
yí hèn
chóu hèn
dìng hèn
cháng hèn
jì hèn
bào hèn
huì hèn
tàn hèn
yuàn hèn
yǐn hèn
dài hèn
zhòng hèn
tòng hèn
xīn hèn
jī hèn
tòng hèn
hàn hèn
huái hèn
nǎo hèn
àn hèn
hán hèn
yì hèn
jì hèn
chù hèn
wǔ hèn
nǎo hèn
fēi hèn
shēn hèn
xián hèn
chàng hèn
sù hèn
chuàng hèn
zhuī hèn
lí hèn
kǔ hèn
huǐ hèn
bào hèn
qiào hèn
bēi hèn
fù hèn
yàng hèn
jīng hèn
xuě hèn
shěn hèn
kě hèn
rú hèn
tūn hèn
jì hèn
kuì hèn
qī hèn
kè hèn
ào hèn
suān hèn
dú hèn
jì hèn
guài hèn
yōu hèn
jì hèn
kǎi hèn
xiū hèn
duì hèn
bié hèn
yàn hèn
cái hèn
dào hèn
chēn hèn
zèng hèn
qiè hèn
liàn hèn
fēng hèn
yú hèn
juàn hèn
pò hèn
fèn hèn
jí hèn
jī hèn
yí hèn
忌恨jìhèn
(1) 妒嫉别人的才能，而心生怨恨
例事情已经说清，谁也别再忌恨谁了英envy and hate⒈ 犹憎恨。
引《后汉书·董卓传》：“温不能从，而卓犹怀忌恨，故及於难。”
《三国志·蜀志·先主传》：“刘巴者，宿昔之所忌恨也，皆处之显任，尽其器能。”
清吴敏树《黄特轩传》：“彼贫民忌恨富民，而欲坏之久矣。”
孔厥袁静《新儿女英雄传》第七回：“他忌恨我，他和我有私仇，想挖我的‘墙脚儿’。”
忌妒怨恨。
忌jì(1)（动）忌妒：～刻｜猜～。(2)（动）怕：顾～｜～惮。(3)（动）认为不适宜而避免：～嘴｜～生冷。(4)（动）戒除：～烟｜～酒。
恨读音：hèn恨hèn(1)（动）仇视；怨恨：～入骨髓｜～之入骨。(2)（动）悔恨；不称心：～事｜遗～。