mù shì
mù yuàn
mù cǎo
mù yáng
mù dí
mù chǎng
mù tián
mù suǒ
mù cháng
mù zǐ
mù niú
mù shù
mù dì
mù yú
mù qún
mù tóng
mù cáo
mù gōng
mù xiāng
mù mí
mù ér
mù mǎ
mù shǒu
mù mín
mù shī
mù lìng
mù gōng
mù shù
mù nú
mù chǎng
mù rén
mù qū
mù qún
mù yě
mù yǎng
mù quǎn
mù dào
mù shī
mù yè
mù xù
mù jiān
mù zhǔ
mù bāo
mù fù
mù fàng
mù yǔ
mù dī
mù zhèng
mù chú
mù fū
mù dú
mù sù
mù shēn
mù guī
mù xīn
mù zǎi
mù dīng
mù qí
mù xiào
mù zì
mù hù
mù bó
mù gē
mù cuì
mù sī
ái zǎi
guān zǎi
zhǔ zǎi
héng zǎi
kuí zǎi
cāo zǎi
pēng zǎi
sàng zǎi
zhǒng zǎi
mào zǎi
chǔ zǎi
dōng zǎi
mù zǎi
gōng zǎi
shè zǎi
xī zǎi
huán zǎi
qīng zǎi
zhēn zǎi
xián zǎi
chén zǎi
jiàng zǎi
fǔ zǎi
dēng zǎi
páo zǎi
bāng zǎi
gōng zǎi
jūn zǎi
chú zǎi
liáo zǎi
huái zǎi
zhù zǎi
ōu zǎi
liáng zǎi
quán zǎi
shí zǎi
tài zǎi
tái zǎi
bù zǎi
kuī zǎi
yì zǎi
shàn zǎi
pào zǎi
⒈ 泛指州县长官。州官称牧，县官称宰。
引北魏郦道元《水经注·汝水》：“林中有栗堂射埻，甚閒敞，牧宰及英彦多所游薄。”
《旧唐书·良吏传·韦仁寿》：“仁寿将兵五百人至西洱河，承制置八州十七县，授其豪帅为牧宰，法令清肃，人怀欢悦。”
宋苏舜钦《论五事》：“设有强明牧宰，督察太严，则缔连诸曹，同日亡命。”
牧mù（动）放牧；畜牧：～草｜～场｜～奴｜～人｜～羊｜～业。
宰读音：zǎi宰zǎi(1)（动）主管；主持。(2)（名）古代官名。宰zǎi（动）杀（牲畜、家畜等）。