dùn qì
dùn yè
dùn jiào
dùn bì
dùn shí
dùn jī
dùn jiāng
dùn pú
dùn chuǎn
dùn lì
dùn fàn
dùn huō
dùn hùn
dùn cì
dùn jiǎo
dùn pāi
dùn bèi
dùn fáng
dùn dùn
dùn xiāo
dùn tuō
dùn rǎo
dùn shǒu
dùn bīng
dùn zhōu
dùn shuāi
dùn è
dùn yáng
dùn kōng
dùn kè
dùn yì
dùn tā
dùn dì
dùn lù
dùn rù
dùn è
dùn mù
dùn kǒu
dùn yīng
dùn jué
dùn zhuàng
dùn xiē
dùn jǐ
dùn zú
dùn yǔ
dùn mèi
dùn qì
dùn zǔ
dùn bó
dùn fèi
dùn cuì
dùn fǎ
dùn rèn
dùn dòu
dùn chǔ
dùn cuì
dùn piě
dùn shēn
dùn kùn
dùn xiǔ
dùn duó
dùn shè
dùn fú
dùn kuī
dùn liú
dùn wò
dùn shuō
dùn bǐ
dùn sǎng
dùn zhù
dùn xià
dùn xùn
dùn jiàn
dùn hé
dùn jiě
dùn bǎo
dùn hàn
dùn dì
dùn zhěng
dùn wù
dùn hū
dùn wǎng
dùn yòng
dùn cuò
dùn bì
dùn chí
dùn zhèng
dùn diē
dùn chí
dùn yǔ
dùn jūn
dùn jù
dùn zhì
dùn sù
dùn pǐ
dùn mén
dùn yān
dùn luò
dùn cuò
dùn zú
dùn jì
dùn léi
dùn lún
dùn jì
dùn pèi
dùn ěr
dùn duàn
dùn rǔ
dùn gōng
dùn duàn
dùn gǔ
dùn qǔ
dùn jué
dùn kāi
dùn fú
dùn zuó
dùn hàn
dùn guān
dùn bì
dùn wán
dùn lǚ
dùn jiē
dùn jìn
dùn è
dùn fàng
dùn jí
dùn jiǎ
dùn liè
dùn dāo
dùn dǎng
dùn rán
dùn bǎo
dùn duàn
dùn lǎo
dùn hào
dùn le
dùn wěi
犹顿挫。指诗意跌宕转折，回旋起伏。
宋蔡梦弼《草堂诗话》卷一：“其道欲与见素 （ 韦见素 ）别，则曰‘常拟报一饭，况怀辞大臣’，此句中命意也。盖如此，然后可以顿剉高雅矣。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
锉读音：cuò锉cuò(1)（名）一种条形多刃的钢制手工磨削工具；用来对金属、竹木或皮革等的表面进行加工：一把～｜扁～｜三角～｜钢～｜木～。 (2)（动）用锉磨削。