cuī tuí
cuī fú
cuī cuò
cuī xián
cuī yì
cuī lún
cuī luò
cuī pò
cuī běi
cuī jǔ
cuī bī
cuī cuì
cuī fēng
cuī kū
cuī pǐ
cuī shāng
cuī tuí
cuī bì
cuī cuò
cuī fú
cuī yán
cuī lè
cuī wěi
cuī cáng
cuī cuò
cuī tiǎn
cuī zuó
cuī qū
cuī bō
cuī jué
cuī miè
cuī bāo
cuī xián
cuī tuí
cuī liè
cuī nǜ
cuī rǔ
cuī mí
cuī xīn
cuī huǐ
cuī jiǎo
cuī wù
cuī bài
cuī qiāng
cuī fāng
cuī cuì
cuī méi
cuī jiān
cuī xiàn
cuī shāo
cuī jué
cuī lā
cuī huài
cuī xiǔ
cuī chuàng
cuī gān
cuī pū
cuī cuò
cuī chù
cuī zuī
cuī chú
cuī tā
cuī shā
cuī cán
cuī xiè
cuī zhé
shāng jǔ
qǔ jǔ
chóu jǔ
sàng jǔ
sè jǔ
jiě jǔ
gěng jǔ
chǒu jǔ
pò jǔ
yí jǔ
yōu jǔ
xié jǔ
hūn jǔ
fèn jǔ
huáng jǔ
guāi jǔ
chēn jǔ
zǔ jǔ
àn jǔ
qì jǔ
náo jǔ
cuò jǔ
fén jǔ
bàng jǔ
chéng jǔ
cǎn jǔ
bài jǔ
lí jǔ
chán jǔ
qiè jǔ
quàn jǔ
chóu jǔ
bēng jǔ
bēn jǔ
xiè jǔ
yōng jǔ
zhì jǔ
fēi jǔ
huǐ jǔ
cán jǔ
xiāo jǔ
wū jǔ
yǎn jǔ
yāo jǔ
jiàn jǔ
kuì jǔ
qīn jǔ
hē jǔ
huǐ jǔ
shuāi jǔ
gé jǔ
cuì jǔ
xiāo jǔ
jīng jǔ
ráo jǔ
cháng jǔ
cuī jǔ
pái jǔ
bù jǔ
wèi jǔ
huài jǔ
qióng jǔ
⒈ 犹沮丧。
引唐康骈《剧谈录·袁相雪换金县令》：“宰邑者为众所挤，摧沮莫能自白。”
宋王谠《唐语林·贤媛》：“煬帝目上（ 李渊 ），呼为阿婆面。上不懌，归家色犹摧沮。”
《歧路灯》第七一回：“门外索讨，也难作摧沮败兴之诗。”
⒉ 挫折阻挠。
引明张敬修《文忠公行实》：“大将军进退予夺，皆取自上意，下至偏裨，亦皆假重事权，为之罢监军使者，令文吏毋得摧沮。”