kùn jí
kùn bī
kùn bì
kùn nán
kùn ài
kùn pò
kùn hào
kùn zhì
kùn dòu
kùn suǒ
kùn mèn
kùn bī
kùn wèi
kùn xué
kùn è
kùn è
kùn nan
kùn juě
kùn něi
kùn huò
kùn cuì
kùn tún
kùn ráo
kùn wèi
kùn lìn
kùn jù
kùn jìng
kùn zōng
kùn shé
kùn rǎo
kùn chù
kùn kuì
kùn cuì
kùn fǒu
kùn cù
kùn bì
kùn dùn
kùn cù
kùn miǎn
kùn yì
kùn wèi
kùn shuì
kùn liè
kùn shǒu
kùn zuì
kùn yuē
kùn kǔ
kùn hé
kùn bì
kùn dǔ
kùn shāng
kùn dài
kùn qióng
kùn rǔ
kùn kòng
kùn juàn
kùn báo
kùn jiǎn
kùn jí
kùn rén
kùn nǎo
kùn wū
kùn hēng
kùn jiào
kùn cuī
kùn dūn
kùn fèi
kùn kē
kùn zhì
kùn bèi
kùn lóu
kùn bó
kùn jù
kùn mò
kùn dú
kùn jú
kùn jiǒng
kùn shòu
kùn fá
kùn dòu
kùn méng
kùn zǔ
kùn è
kùn cù
bāo méng
bái méng
tài méng
zhuāng méng
lài méng
míng méng
fēng méng
mái méng
bāo méng
yù méng
hóng méng
duān méng
chōng méng
wū méng
fēng méng
mì méng
wán méng
àn méng
kùn méng
bèi méng
píng méng
hùn mēng
yòu méng
gǔ méng
diǎn méng
dūn méng
xùn méng
tóng méng
miè méng
míng méng
kōng méng
qǐ méng
chán méng
xìng méng
wú méng
féng méng
yōu méng
qǐ méng
míng méng
rú méng
zhān méng
dōng méng
kōng méng
dà méng
zhē méng
chéng méng
bì méng
chén méng
zhōng méng
jī méng
ā méng
wěng méng
yǎng méng
hòng méng
mí méng
kōng méng
biāo méng
cōng méng
lóng méng
bù méng
héng méng
míng méng
mí méng
mǔ méng
mào méng
dùn méng
hóng méng
yú méng
mò méng
qī méng
tóng méng
zhuān méng
yǎo méng
yǔ méng
yù méng
mián méng
mò méng
fā mēng
miè méng
sōng méng
wēi méng
duō méng
kè méng
kēng mēng
jiǎng méng
què méng
hūn mēng
hé méng
tuō méng
jùn méng
yīn méng
hún méng
nèi měng
zhòng méng
gū méng
fù méng
huì méng
biǎo méng
kāi méng
jì méng
máng mēng
jǐn méng
jī méng
guī méng
jiàng méng
xiā mēng
⒈ 处于困境的蒙昧之人。
引《易·蒙》：“困蒙，吝。象曰：‘困蒙之吝，独远实也。’”
高亨注：“困蒙，处于困境之愚昧之人。”
⒉ 犹窘迫。
引晋曹摅《感旧》诗：“今我唯困蒙，羣士所背驰。”
唐权德舆《奉酬从兄南仲见示十九韵》：“耕凿汝山下，退然安困蒙。”
困kùn(1)（动）陷在艰难痛苦中无法摆脱：为病所～。(2)（动）控制在一定范围里；围困：～守。(3)（动）疲乏：～乏｜～顿。(4)（动）疲乏想睡：你～了就先睡。(5)（动）〈方〉睡：～觉。
蒙读音：mēng,méng,měng[ méng ]1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。