kùn fá
kùn nán
kùn juàn
kùn mò
kùn méng
kùn yì
kùn lóu
kùn cuì
kùn shòu
kùn wū
kùn bī
kùn jiǒng
kùn hēng
kùn zhì
kùn bó
kùn ài
kùn qióng
kùn bì
kùn wèi
kùn mèn
kùn fèi
kùn něi
kùn zōng
kùn jiǎn
kùn báo
kùn juě
kùn jí
kùn huò
kùn kuì
kùn nǎo
kùn bī
kùn bì
kùn cuì
kùn yuē
kùn dùn
kùn jú
kùn dài
kùn cù
kùn jù
kùn shuì
kùn jù
kùn jí
kùn miǎn
kùn chù
kùn kǔ
kùn tún
kùn pò
kùn jiào
kùn dūn
kùn rǎo
kùn liè
kùn hé
kùn ráo
kùn zǔ
kùn rǔ
kùn jìng
kùn rén
kùn dòu
kùn lìn
kùn zuì
kùn bì
kùn nan
kùn xué
kùn wèi
kùn cù
kùn cù
kùn dǔ
kùn è
kùn kòng
kùn fǒu
kùn shǒu
kùn shāng
kùn bèi
kùn suǒ
kùn zhì
kùn è
kùn shé
kùn dòu
kùn cuī
kùn hào
kùn wèi
kùn è
kùn kē
kùn dú
dà lìn
zú lìn
mì lìn
cī lìn
cán lìn
shí lìn
kè lìn
xiá lìn
xiān lìn
jiǎn lìn
yí lìn
ài lìn
huǐ lìn
róng lìn
cī lìn
tān lìn
jiè lìn
xiǎo lìn
zhàng lìn
piān lìn
zhēn lìn
bù lìn
qiān lìn
é lìn
kùn lìn
jié lìn
qiè lìn
xì lìn
zhí lìn
xī lìn
jīn lìn
jiāo lìn
jìn lìn
sè lìn
bǐ lìn
jiù lìn
⒈ 本指困于蒙昧而举措艰难，后指忧患。
引《易·蒙》：“困蒙，吝。”
汉赵岐《孟子注疏题辞解》：“余困吝之中，精神遐漂，靡所济集。”
明瞿佑《归田诗话·和狱中诗》：“子昂每诵东坡《繫御史臺狱》二诗，索予和焉，予在困吝中，辞之不获，勉为用韵作二首。”
困kùn(1)（动）陷在艰难痛苦中无法摆脱：为病所～。(2)（动）控制在一定范围里；围困：～守。(3)（动）疲乏：～乏｜～顿。(4)（动）疲乏想睡：你～了就先睡。(5)（动）〈方〉睡：～觉。
吝读音：lìn吝lìn(1)（动）吝惜；吝啬；过分爱惜自己的财物；当用不用：～惜｜悭～｜尚请不～赐教。书面用语。(2)（Lìn）姓。