kùn bì
kùn kǔ
kùn jí
kùn zōng
kùn xué
kùn fá
kùn juàn
kùn jìng
kùn yuē
kùn kē
kùn bī
kùn nán
kùn lìn
kùn shāng
kùn rǎo
kùn nǎo
kùn pò
kùn fèi
kùn dú
kùn cù
kùn jù
kùn lóu
kùn hēng
kùn fǒu
kùn jú
kùn liè
kùn cuì
kùn juě
kùn cuī
kùn huò
kùn wèi
kùn suǒ
kùn zǔ
kùn bó
kùn jù
kùn bèi
kùn wū
kùn bì
kùn bì
kùn ài
kùn zhì
kùn cù
kùn jiǒng
kùn jiào
kùn rǔ
kùn hé
kùn tún
kùn shòu
kùn méng
kùn cù
kùn yì
kùn dùn
kùn ráo
kùn kuì
kùn shé
kùn zuì
kùn dǔ
kùn shǒu
kùn dài
kùn shuì
kùn něi
kùn dòu
kùn hào
kùn wèi
kùn è
kùn jiǎn
kùn wèi
kùn rén
kùn chù
kùn è
kùn dūn
kùn è
kùn zhì
kùn mèn
kùn kòng
kùn nan
kùn miǎn
kùn qióng
kùn cuì
kùn bī
kùn jí
kùn mò
kùn báo
kùn dòu
yān jiǎn
qū jiǎn
wǎng jiǎn
pín jiǎn
pǐ jiǎn
shuāi jiǎn
qiān jiǎn
xiū jiǎn
chí jiǎn
jiān jiǎn
ái jiǎn
zhōng jiǎn
yōu jiǎn
jī jiǎn
kuà jiǎn
mìng jiǎn
gū jiǎn
qú jiǎn
qióng jiǎn
gāo jiǎn
qū jiǎn
yù jiǎn
cè jiǎn
pí jiǎn
nú jiǎn
zhù jiǎn
wēi jiǎn
qí jiǎn
lóng jiǎn
lián jiǎn
zhūn jiǎn
níng jiǎn
diào jiǎn
kùn jiǎn
lián jiǎn
gāng jiǎn
ào jiǎn
miǎo jiǎn
zhān jiǎn
lián jiǎn
bǒ jiǎn
yǎn jiǎn
guǐ jiǎn
xíng jiǎn
xiū jiǎn
luán jiǎn
mò jiǎn
jiāo jiǎn
qí jiǎn
léi jiǎn
cè jiǎn
hán jiǎn
shū jiǎn
guāi jiǎn
jiāo jiǎn
shí jiǎn
⒈ 困顿，不顺利。
引宋欧阳修《与丁学士》：“元珍才行并高，而困蹇如此，吾徒之责也。”
困kùn(1)（动）陷在艰难痛苦中无法摆脱：为病所～。(2)（动）控制在一定范围里；围困：～守。(3)（动）疲乏：～乏｜～顿。(4)（动）疲乏想睡：你～了就先睡。(5)（动）〈方〉睡：～觉。
蹇读音：jiǎn蹇jiǎn(1)（形）跛；行走困难：足～。(2)（形）（形）钝；不顺利：～带。(3)（名）指驽马。(4)（名）姓。