lán tái
lán tiáo
lán jiǎn
lán huā
lán gāng
lán shì
lán zhào
lán xiū
lán gāo
lán yān
lán yì
lán gāi
lán qí
lán yú
lán yán
lán xiù
lán chéng
lán pén
lán gāng
lán wèi
lán nà
lán cǎo
lán yīng
lán ruò
lán dàn
lán qiū
lán guī
lán huì
lán jia
lán zhōu
lán zhù
lán yīn
lán dān
lán yù
lán guì
lán gé
lán zé
lán jīn
lán jīn
lán liáo
lán kè
lán gāo
lán dū
lán gàn
lán jīn
lán yuè
lán shè
lán fāng
lán shēng
lán báo
lán zhī
lán yàn
lán shǔ
lán huái
lán dēng
lán mèng
lán zhāng
lán xùn
lán tuó
lán shí
lán pǔ
lán fáng
lán huì
lán zhǔ
lán shē
lán shěng
lán sūn
lán shí
lán zhǐ
lán jìn
lán xūn
lán zǐ
lán yè
lán tāng
lán tíng
lán ài
lán yóu
lán zhào
lán shì
lán zhōu
lán náo
lán yáo
lán jiāo
lán yá
lán yè
lán xiāng
lán fén
lán xūn
lán táng
huǒ ài
sù ài
nián ài
jí ài
pú ài
sháo ài
jùn ài
chú ài
chéng yì
yě ài
qiú ài
kuí ài
shào ài
zhǎn ài
bái ài
chā ài
qí ài
wèi ài
zhì ài
xiǎn ài
zhēn ài
lán ài
zhī ài
péng ài
xiāo ài
yè ài
sù ài
dié ài
yín ài
xù ài
zì yì
huǐ ài
xiàng ài
zhǎng ài
shū ài
chǎn ài
jiāo ài
kǔ ài
xiǎn ài
xiù ài
chǎn ài
qīng ài
lǎo ài
hāo ài
hǎo ài
bǎo ài
yòu ài
yún ài
cǎi ài
qí ài
shī ài
pèi ài
chuāng yì
héng ài
⒈ 兰草与艾草。兰香艾臭。常比喻君子小人或贵贱美恶。
引《宋书·武帝纪中》：“若大军登道，交锋接刃，兰艾吾诚不分。”
唐张九龄《在郡秋怀》诗之一：“兰艾若不分，安用馨香为。”
清纪昀《阅微草堂笔记·滦阳消夏录一》：“宋儒之学，则人人皆可以空谈。其间兰艾同生，诚有不尽饜人心者，是嗤点之所自来。”
芳草和杂草。比喻君子与小人。
兰lán(1)（名）兰花。(2)（名）兰草。(3)（名）古书上指木兰：～浆。(4)（名）（Lán）姓。
艾读音：ài,yì[ ài ]1. 多年生草本植物，嫩叶可食，老叶制成绒，供针灸用：艾子。艾蒿。艾绒。
2. 年老的，也指老年人：耆艾。
3. 止，绝：方兴未艾。
4. 美好：少（shào ）艾（年轻美好的女子）。
5. 姓。