lán báo
lán huì
lán jiǎn
lán cǎo
lán pǔ
lán gāi
lán zhī
lán fāng
lán zé
lán yè
lán huái
lán zhōu
lán tāng
lán dēng
lán gāo
lán fén
lán gāo
lán shì
lán gāng
lán dū
lán jiāo
lán kè
lán shěng
lán yáo
lán jīn
lán yàn
lán huā
lán náo
lán yān
lán xūn
lán qí
lán zhāng
lán yóu
lán wèi
lán yīng
lán zǐ
lán xùn
lán jìn
lán nà
lán tíng
lán xiū
lán tái
lán dàn
lán yīn
lán jīn
lán dān
lán liáo
lán zhǐ
lán gé
lán sūn
lán xūn
lán shē
lán yì
lán xiù
lán ruò
lán zhào
lán táng
lán gàn
lán shì
lán yuè
lán fáng
lán ài
lán gāng
lán yú
lán yá
lán guī
lán mèng
lán xiāng
lán zhù
lán zhǔ
lán shí
lán zhào
lán jia
lán huì
lán chéng
lán qiū
lán tuó
lán tiáo
lán yù
lán jīn
lán yè
lán pén
lán shēng
lán shǔ
lán shè
lán guì
lán shí
lán yán
lán zhōu
zhú tíng
shuǐ tíng
lán tíng
wú tíng
rú tíng
tái tíng
bà tíng
sòng tíng
yě tíng
xiāng tíng
jǐng tíng
bào tíng
xiè tíng
yóu tíng
guān tíng
qí tíng
liáng tíng
chēng tíng
gǎng tíng
mù tíng
yún tíng
biān tíng
hú tíng
kǎo tíng
chí tíng
hún tíng
hóng tíng
màn tíng
kē tíng
chá tíng
yún tíng
zhǎng tíng
hú tíng
jīn tíng
róng tíng
luó tíng
shí tíng
yù tíng
kè tíng
fēng tíng
lí tíng
yàn tíng
shū tíng
shān tíng
sān tíng
lú tíng
bēi tíng
xīn tíng
fén tíng
jiǎng tíng
mèng tíng
zhì tíng
tiáo tíng
lǚ tíng
gǎng tíng
lú tíng
duǎn tíng
jiē tíng
xiāng tíng
luó tíng
chì tíng
gū tíng
jì tíng
huà tíng
xī tíng
yuán tíng
liáng tíng
jǐn tíng
liè tíng
zǐ tíng
zhāng tíng
qiū tíng
lǘ tíng
jiǎo tíng
méi tíng
shì tíng
gōng tíng
⒈ 亭名。在浙江省绍兴市西南之兰渚山上。 东晋永和九年(公元353年) 王羲之之谢安等同游于此， 羲之作《兰亭集序》。
⒉ 指《兰亭帖》。
引唐李约《萧子云飞白萧字赞序》：“比获《兰亭》之书，世情观之，未若野人之块，不闕於世，在世为无用之物，苟适余意，於余则有用已多。”
宋陆游《太平时》词：“临罢《兰亭》无一事，自修琴。”
明陶宗仪《＜兰亭集＞刻》：“《兰亭》一百一十七刻，装褫作十册，乃南宋理宗内府所藏，每版有内府图书鈐缝玉池上，后归贾平章。”
郁达夫《寄映霞》诗之二：“欲撰西泠才女传，苦无椽笔写《兰亭》。”
⒊ 见“兰亭春”。
位于浙江省绍兴县西南。地名兰渚，渚上有亭，称为「兰亭」。
兰lán(1)（名）兰花。(2)（名）兰草。(3)（名）古书上指木兰：～浆。(4)（名）（Lán）姓。
亭读音：tíng亭tíng(1)（名）本义：盖在路旁或花园里供人休息用的建筑物；大多有顶无墙：盖在路旁或花园里供人休息用的建筑物；大多有顶无墙(2)形状像亭子的小房子：书～｜岗～。(3)适中；均匀：～午。