kuáng hūn
pò hūn
luàn hūn
fā hūn
shén hūn
dú hūn
huáng hūn
dàn hūn
xiǎo hūn
wán hūn
àn hūn
yán hūn
chū hūn
guān hūn
yī hūn
máo hūn
tóu hūn
yāo hūn
rè hūn
zhòu hūn
chán hūn
yǔ hūn
dān hūn
jī hūn
jǐng hūn
wài hūn
yūn hūn
yín hūn
chéng hūn
mái hūn
mèn hūn
cái hūn
qiú hūn
shěng hūn
mào hūn
míng hūn
zhì hūn
lǎo hūn
chóu hūn
lè hūn
cháo hūn
lián hūn
dōng hūn
chài hūn
qì hūn
zǎo hūn
míng hūn
yōu hūn
yín hūn
tōng hūn
dà hūn
zuì hūn
mǎi hūn
diàn hūn
chī hūn
hé hūn
yè hūn
lài hūn
chù hūn
mí hūn
fēn hūn
mài hūn
āi hūn
dìng hūn
tóng hūn
chén hūn
mào hūn
lùn hūn
bó hūn
jié hūn
qǐng hūn
fā hūn
chén hūn
dàn hūn
xiōng hūn
zhòng hūn
yín hūn
xuǎn hūn
wàng hūn
shěn hūn
qún hūn
⒈ 冥顽不灵。
引唐柳宗元《贞符》：“后之妖淫嚚昏好怪之徒，乃始陈大电、大虹、玄鸟、巨跡、白狼、白鱼、流火之乌以为符。”
宋欧阳修《养鱼记》：“其童子无乃嚚昏而无识矣乎？”
明宋濂《故朝列大夫苏公墓志铭》：“参赞宥密待咨询，手持璽书諭嚚昏。”
明方孝孺《郑生佑哀辞》：“彼嚚昏兮稔奸慝，身老死兮人孰戚。”
嚚yín(1)（形）愚蠢而顽固。 (2)（形）奸诈。
昏读音：hūn昏hūn(1)（名）天刚黑的时候；黄昏：晨～。(2)（形）黑暗；模糊：～暗｜～黄｜～花。(3)（形）头脑迷糊；神志不清：～庸｜～头～脑。(4)（动）失去知觉：～厥｜～迷。〈古〉又同“婚”。